Köpek kafalı, yılan saçlı ve yarasa kanatlı olan Erinyeler, Yunan mitolojisinin öç tanrıçalarıdır. Erinyeler anlam olarak Yunanca ‘kızgınlar’ anlamına gelmektedir. Erinyeler yeraltı dünyası ile özdeşleştirilmektedir. Roma mitolojisindeki karşılıkları Furiae (Çılgınlar) ve Dirae’dir.

Erinyeler ilk zamanlarda ellerinde kamçı veya meşale ile tasvir edilir. Homeros döneminde aileden birini öldürdüğünde peşine düşen varlıklar olarak tasvir edilir. Daha sonrasında öteki dünya inancı yerleşince, cehennem iblisi olarak tasvir edilirler.

Geç dönemlerde Erinyeler iyi niteliklerle de anılırlar. Bu dönemde Semnai (saygıdeğerler) ve Eumenides (dostlar) lakaplarıyla anılırlar.

Atina’da Erinyeler için bir tapınak inşa edilir. Erinyeler’e Areiopagus yakınlarında bir mağarada tapınılır ve ‘Eumenideia’ isimli bir festival düzenlenir.

Ouranos’un oğlunun testisi Kronos tarafından kesilir. Bu kesikten akan kan Gaia’yı döller. Bu döllenmeden Erinyeler oluşur. Erinyeler, Ölüler Diyarı’ndaki karanlık bölge olan Erobos’ta yaşarlar. ‘Gecenin Kızları’ olarak da anılırlar. Üç kişi olarak bilinen Erinyeler, Allekto (dinlenmeyen), Teisiphone (intikam alan) ve Megaira (kıskanan) olarak da bilinirler.