İskandinav Mitolojisinde ölüler diyarı tanrıçası olan Hel, Loki ile dev Angrboda’nın en küçük kızıdır. Tarılar bu çiftin çocukları Hel, Fenrir ve Jormungard’ı tehlikeli buldukları için annelerinin yanından yeraltına kaçırılırlar.  Kendisine Ölüler Diyarını sunduğu için Odin’e minnettar olan Hel, tanrıya Huginn ile Muninn adlı bir çift kargayı hediye eder.

İnsanların beyin ve kemik iliği ile beslendiğine inanılan tanrıçanın adı İngilizce "cehennem" anlamına gelen "Hell" kelimesinin de kaynağıdır.

Elijudnir’de yaşayan Hel, yarı canlı yarı ölü merhametsiz ve korkunç bir yaşlı kadın olarak tasvir edilir. Hel, bazı tasvirlerinde yüzü yaşayan bir kadın gibi görünürken bedeni çürümüş bir ceset ya da yüz ve vücudunun bir yarısı canlı diğer yarısı ölü olarak gösterilir.

Tahtı ölüm döşeği olarak tasvir edilen Hel’in sadece hastalık değil aynı zamanda yaşlılık da getirdiğine inanılır.

Hel, the goddess of the underworld in Norse mythology, is the youngest daughter of Loki and the giant Angrboda. The Taris find this couple's children Hel, Fenrir and Jormungard dangerous, so they are smuggled underground from their mother. Grateful to Odin for offering him the Netherworld, Hel presents the god with a pair of crows named Huginn and Muninn.

The name of the goddess, who is believed to feed on people's brain and bone marrow, is also the source of the English word "Hell", which means "hell".

Hel, who lives in Elijudnir, is depicted as a ruthless and terrible old woman who is half alive and half dead. In some of his depictions, Hel appears as a woman with a living face, while hers body is shown as a decomposed corpse or face and half of his body alive and the other half dead.

It is believed that Hel, whose throne is depicted as a deathbed, brings not only sickness but also old age.