Slav mitolojisinde doğa ruhu olan Leşi, orman ve vahşi hayvanların koruyucusudur. Ağaç kadar uzun veya yaprak arasına saklanabilecek kadar küçülebilen Leşi, rüzgar, kıllı yaşlı adam, kurt gibi bir çok kılığa girebilir. Bir çeşit yaban adamıdırlar ve Yunan mitolojisindeki Satyr ve Faunların Slav versiyonlarıdır.

Ekim ayında aniden ortadan kaybolan Leşiler, ilkbaharla yeniden ortaya çıkarlar. Bu sebepten kış uykusuna yatarlar veya ölüp yeniden dirilir inanışı vardır.

Leşiler, insan kılığına girseler de fiziksel özellikleri yüzünden hemen fark edilirler. Bu fiziksel özellikler şöyledir: Damarlarındaki mavi kandan dolayı mavi ten rengi, soluk göz, ot yeşili sakal ve bıyıklar.

Orman ve hayvanların koruyucusu olan Leşiler, avcıların başarılı olup olmayacağına karar verir ve kanunlara saygısızlık edenleri çıkarttığı fırtına veya üzerine devirdiği ağaçla cezalandırırlar.

İblislerin kadınlarla birlikteliğinden Leşilerin dünyaya geldiğine inanılır. Aynı zamanda Leşiler insan kadınlarla da evlenir. Leşilerin karılarına ‘Leşaçika’, bu evlilikten doğan çocuklara da ‘Leşonki’ denir.

Bir Güney Rusya masalında insan kılığında bir köye giden Leşi, misafirlikperverlik beklemiş. Çiftçi bir köylü tarafından sıcak yemek ve rahat bir yatak verilerek ağırlanmış. Uyandığında çiftçi ona, otlamaya giden hayvanlarını vahşi hayvanların parçaladığını anlatmış. Leşi çiftçiye hayvanlarını takip etmeyeceğine söz verirse, bir yardımcısını bu sorunu çözmesi için yönlendireceğini söylemiş.

Sahiden de üç yıl boyunca hayvanlarının başına bir şey gelmeyen çiftçi, bir gün dayanamayarak sürüsünü izlemiş. Eli bastonlu bir yaşlı kadın hayvanlarına ninni söyleyip göz kulak oluyormuş. Çiftçinin bunu görmesiyle Leşi’nin yardımcısı olan kadın birdenbire yok olmuş. Sözünü tutmayan çiftçinin sürüsü o geceden sonra bir daha hiç görülmemiş.