Mahavira, Bhagavan Mahavira, Vardhamana (MÖ 540-468) Caynacı inanışta 24 Tirthankara’dan birisi ve sonuncusu kabul edilen Vardhamana için kullanılan övgü ifadelerinden birisi olup, Sanskritçe büyük kahraman anlamına gelmekteydi.

Mahavira’nın Buda’nın çağdaşı ve Cayna manastır topluluğunun kurucusu olduğuna inanılmaktadır. Mahavira’nın hayatı Caynacılığın kutsal kitabı Kalpa Sutra’da anlatılmış olup, Buda gibi Brahmanların ayin usullerinden hoşlanmayan, ruh göçüne inanan, kanlı kurban törenleri ve kast sistemine açıkça karşı çıkmıştır. Bununla birlikte Mahavira’nın Caynacılığı dünyaya ve maddî menfaate değer vermeme ve kendi nefsine işkence konusunda Budizm’den daha aşırı uygulamalara sahiptir. Gerçek adı Vardhamana olan Mahavira, öncülü kabul edilen Parsva ve Buda gibi kşatriya (prensler ve savaşçılar) kastından olup, bu üç liderin hayatları, inançları ve eserleri arasında benzerlikler bulunmaktadır.

Söylenceye göre Mahavira, bir Brahmin’in karısı olan annesi Devananda’nın rahminde belirince kadın fil, boğa, aslan, tanrıça Sri’nin yağlanması, çelenk, ay, güneş, bayrak, vazo, nilüfer çiçeği gölü, okyanus, kutsal ev, mücevher yığını ve alev konulu birbirinden ilginç 14 rüya görmüş, tüm bu rüya sembolleri olağanüstü birisinin dünyaya geleceğine yorulmuştur. Delikanlılık çağında gelince Yaşoda adlı bir kadınla evlenip, Riyadarşana adlı bir kız babası olan Mahavira bir süre sonra dünyevi uğraşlardan sıkılarak çileci yaşama başlamış, 12 yıl boyunca eski bir tapınağın yanındaki tik ağacının altında oruç tutup ve meditasyon yaparak hareketsiz durmuştur. 30. Gün aydınlanan bilge 30 yıl vaaz verdikten sonra nirvanaya ulaşmış ve tanrıların yanına gitmiştir. Jina (fatih) adıyla da bilinen Mahavira’nın sembolü aslandır.

 

 

Kaynak: Özhan Öztürk- Dünya Mitolojisi