Anunnaki, antik Sümer, Akad, Asur ve Babillerin mitolojik geleneklerinde ortaya çıkan bir grup tanrıdır. Kaç Anunnaki olduğu ve hangi rolü üstlendiklerine dair açıklamalar değişkendir ve çoğu zaman tutarsızdır. Akad sonrası dönemden kalma en eski Sümer yazılarına göre Anunnaki, panteondaki en güçlü tanrılardır. Göklerin tanrısı An ile yeryüzünün tanrıçası Ki'nin torunlarıdır ve asıl işlevleri, insanlığın kaderini kararlaştırmaktır.

İnanna'nın Ölüler Diyarı'na İnişi'nde Anunnaki, yeraltı dünyasında Ereşkigal'ın tahtının önünde oturan yedi yargıç olarak resmedilmiştir. Gılgamış Destanı gibi sonraki Akadca metinler, bu betimlemeyi sürdürür. Eski Babil döneminde, Anunnaki'nin yeraltı dünyasının kitonik tanrıları olduğuna inanılırken göklerin tanrıları, İgigi olarak bilinirdi. Antik Hititler, Anunnaki'yi genç tanrılar tarafından devrilip yeraltı dünyasına sürülen en eski tanrı nesli olarak tanımlamıştır.

Anunnaki is a group of gods that appear in the mythological traditions of ancient Sumerian, Akkadian, Assyrian and Babylonian. Descriptions of how many Anunnaki they are and what role they play are variable and often inconsistent. According to the earliest Sumerian writings from the post-Akad period, Anunnaki are the most powerful gods in the pantheon. They are the descendants of An, the god of the heavens, and Ki, the goddess of the earth, and their main function is to decide the fate of humanity.

In Inna's Landing to the Land of the Dead, Anunnaki was portrayed as seven judges sitting in front of the throne of Ereshkigal in the underworld. Subsequent Akadic texts such as the Epic of Gilgamesh continue this depiction. In the time of Ancient Babylon, Anunnaki's believed to be the underground world chitonic gods, while the gods of the heavens were known as Igigi. Ancient Hittites defined Anunnaki as the oldest god generation that was overthrown by young gods and exiled to the underworld.