Virtus Roma mitolojisinde savaştaki askerlerin cesaret, kahramanlık ve askeri kudret tanrısıdır. Bu yüzden Romalı askeri liderler savaşların olduğu yerlerin yakınına Vistus için tapınaklar kurmuşlardır. Roma sikkelerinde yer almıştır. Sikkelerde kasklı, elinde mızrak veya kılıç taşıyan bir savaşçı olarak tasvir edilir. Bu yönüyle Yunan erdem tanrıçası Arete’nin özelliklerini taşır.

Virtus bazen de tanrıça formunda tasvir edilirdi. Tanrıça olarak tasvir edildiğinde mezar kabartmalarında yer alır ve asla erkek arkadaşı yanında olmadan gösterilmemiştir.

KAVRAM OLARAK VIRTUS

Romalılar için ideal eylem ve nitelikleri tanımlamak için kullanılan Latince bir terimdir. Virtus ilk olarak cesaret ve yiğitlikle özdeşleştirilerek erkekler için kararlılık, sadakat, saflık, disiplin gibi erdemlerle birlikte kullanılmıştır. Sonrasında kadınlar için sağduyu anlamında kullanılmıştır.

Romanın en eski dönemlerinde yazılı kaynakların bulunmaması uzmanların başlangıçta Virtus kavramının algılanmasında zorluk oluşturmuştur. Hangi bağlamda kullanıldığı konusunda hemfikir olunamamıştır. Hala modern yazarlar Virtus kavramının savaşta sergilenen cesur eylemlere mi yoksa etik niteliklerin gelişimin vurgu yaparak Stoacılığa ve diğer Yunan düşünce okullarına çeşitli benzerliklere sahip cesaret erdeminden mi kaynaklandığı tartışılmaktadır.

AHLAKİ VE ASKERİ VIRTUS ERDEMİ

Askeri ve etik Virtus kavramı arasındaki ayrım modern araştırmaların bir ürünüdür. Roma’da hem siyasi hem de kültürel yaşamda ortaya çıkan karakterler, Virtus ve yiğitlikle ilgili başka yorumlar ortaya çıkarmıştır. Roma’nın askeri fetihleri ve Akdeniz ticaretinde kilit noktası olan yeni rolü, Virtus gibi geleneksel ahlaki kavramlar üzerinde etkili oldu. Bu etkileşim olurken Roma kültürünün tüm yönlerini dönüştüren yeni fikirler ve zorluklar da beraberinde gelmiştir.

Milliyetçiliğin etkisiyle Roma’nın askeri gücünü hem içerde hem de dışarıda her zaman göstermek için duyulan ihtiyacın artması, aristokratlar tarafından ilk ideolojik Latince eserlerinin ortaya çıkmasına vesile oldu. Plutarch’ın eski geleneklerin takipçisi Cato karakteri ve Roma’nın en iyi aristokrat ailelerinden birinin askeri kahramanı olan Scipio Africanus arasındaki mücadele buna en iyi örnektir. Plutarch’a göre; Cato’nun Scipio’ya saldırısı, mütevazı ve tutumlu yaşam tarzı göstermeyişi ve boş zamanlarını lüks aktivitelere harcadığı gerçeğine dayanıyordu. Bu durum geleneksel Virtus idealine uymuyordu.

Roma inşasında önemli bir rol model olan Herkül, imparator ve Virtus arasındaki bağın daha görünür hale gelmesine yardım etmiştir. Herkül, Cacus’a karşı kazandığı zaferden sonra Ara Maxima’nın kuruluşundaki rolünü vurgulayarak Roma’nın kurucularından biri olarak tanıtılmaya başlanmıştır.

Herkül’ün efsanevi gücü, erkeklik için yeni model olurken, birçok imparator Herkül’le paralellik kurmaya çalışmıştır.

VIRTUS VE HONOS TAPINAĞI

Antik Roma’nın Regio I bölgesinde Aedea Honor et Virtutis (Onur ve Fazilet Tapınağı) tapınağı Virtus ve Honos’a adanmış bir tapınaktır. Fakat kalıntıları günümüze kadar ulaşamamıştır.

Sanatta Virtus’un fiziksel temsillerinden etrafındaki en önemli tartışmalardan biri Purgold’un 1868’de Titus Kemeri’ndeki zafer alayı dörtlüsündeki 2 atı Honos ve Virtus tasvirleri olarak tanımlamasıyla başlamıştır. Hatta Roma ve Romalıların ruhunu tasvir ettiği, karışıklığın Roma ve Virtus’un Amazonlar gibi askeri kıyafetler içerisinde kasklı ve mızraklı tasvir edilmesinde yattığı anlaşılmıştır.

 

 

 

 

 

 

 

 

Kaynak: https://ozhanozturk.com/2020/04/25/virtus/