Zehirli olmasına rağmen manyok otu, Güney Amerika Amazon yerlileri için önemli bir besindir. Mitolojiye göre çok değerli bir kabile reisi olan yaşlı şef Mani, ölüm döşeğindeyken halkına ölse bile yardımlarına koşacağına dair söz vermişti. Yaşlı şef ölmeden önce halkına bazı tembihlerde bulunur.

O öldükten sonra söylediklerini harfi harfine yerine getiren yerliler, şeflerini gömdükten sonraki yıl mezarını kazmışlar ve tıpkı şefin söylediği gibi bir bitki kökü bulmuşlar. Bu kökte Mani’nin ruhu olduğuna inanarak ona Mani otu adını verirler. Mani otunun kökünü toprağa ekerek çoğaltırlar. Böylece yaşlı şefleri sayesinde yaşama gücünü fazlasıyla elde edebilecekleri bir yiyeceğe sahip olurlar.

Afrika mitoslarında adı geçen ama sadece mitik bir kahraman değil aynı zamanda gerçek bir kral olduğu düşünülen Shamba’nın 17.yüzyılda yaşamış olduğu sanılmaktadır. Güneydoğu Kongo’da yaşayan Bushongo halkı, hükümdarları Shamba’nın savaştan ve şiddetten uzak felsefesini efsanelerini anlatarak yaymışlardır. Bu barışçıl kralın halkına pek çok yeniliği öğrettiği bilinmektedir. Afrika halkına manyok köklerini uygun şekilde pişirmeyi ve bitkinin zehrini çıkarmayı Shamba’nın öğrettiği rivayet edilir. Bu bitki Afrika’da hızla yayılmış ve başlıca yiyeceklerden birisi haline gelmiştir.

Güney Amerika kültürlerinde bitkilerin büyümesiyle ilişkili tanrıça Nugkui, bahçe toprağında yaşardı. Ona Manyok Ana da denilirdi. İnsanlara manyok yetiştirmeyi öğreten bitki tanrıçasıydı. Nugkui bahçecilik öğretmesi için insanların köyüne kızı Ciki’yi göndermişti ama çocuklar Ciki’yi gücendirmiş ve ona kötü davranmışlardı. Bunun üzerine Ciki geri dönmüştü. Nugkui yine de insanlara yardım etmekten vazgeçmedi ve kadınların rüyasına girerek onlara tohumları nerede bulacaklarını gösterdi.