Efsaneye göre; Zamanında fakir bir genç bir kıza aşık olur. Gencin fakir olması, hiçbir şeyi olmaması sebebiyle babası kızını vermek istemez. Hatta sonrasında baba kızını Çorum’da bir başkasına verir.

 

Durumu öğrenen genç, üzüntüden kahroluyor. Kızın kervanının geleceğe yere gidip oturuyor. Bir süre sonra kervanın geldiğini görür. Kervandakilerden biri gence:

“Sen ne yapıyorsun burada? Per perişan bir hâldesin. Neyin var? İşin gücün yok mu senin?” diyor. Genç de:

“Ben burada oturup, gelen giden atların eyerlerini çekerim.” diye karşılık verir. Bunun üzerine kervandaki adam gence:

“Sen gelinin atının eyerini çek.” der.

Genç gelinin atının eyerini çeker. Giderken de der ki:

“Eyer! Eyer! Sunam başkasına gidiyor, sakın onu koy verme.” Bunun üzerine eyer geline yapışır. Bu defa da üzengiye:

“Üzengi! Üzengi! Sunam başkasına gidiyor, sakın onu koy verme!" der. Üzengi de geline yapışır. En son kervanın bittiği yerde genç, binek taşına:

“Binek taşı! Binek taşı! Sevdiğim başkasına gidiyor, onu alıp koy verme." der ve gelini attan indirir.

Gelin attan inince genç, ona sarılır ve ikisi de taşa dönüşür.