İskandinav folklorunda su ruhu olan Fossegrim, Grim (Norveç) ve Strömkarlen ‘Nehir Adamı’ (İsveç) isimleriyle de bilinir. Telli çalgılar çalan su ruhu, zihni sakinleştirir. Fossegrim, şelale ve nehirlerde yaşarlar. Farklı mitolojilerdeki değirmen ruhu ve su ruhları ile ilişkilendirilirler.

Özellikle Hardanger kemanını çalan Fossegrim, efsanelerde olağanüstü yetenekli kemancı olarak tanımlanır. Orman, rüzgar ve suyun sesini keman ile çalabilir. Fossegrimlerin beceriyi öğretmesi sağlanabilir. Bu beceriyi öğretmesi için Fossegrim’e perşembe akşamı, gizlilik korunarak yiyecek olarak koyun ve keçi eti sunmak gerekir.

Yeterince et olmadığında ama yine de öğrenmek için çok yalvaran kişiye sadece keman ayarı öğretir. Yiyecek sunumu yeterliyse, öğrenecek kişinin sağ elini tutarak parmakları kanayana kadar teller boyunca çeker. Bu işlemin ardından kişi çok iyi şekilde kemen çalar.

Genelde genç, güzel ve uzun saçlı erkekler olarak tasvir edilen Fossegrimlerin bazıları kötü niyetli su ruhlarıdır. Dış görünüşleri ve müzikleriyle kadın, çocuk ve erkekleri büyüler. Büyülenen kişiler, Fossegrim’i şelale veya nehre kadar takip ederler. Suya girdiklerinde hala büyünün etkisinde oldukları için boğularak ölürler.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

https://egerkrans.artstation.com/projects/oyaEL