Hesiodos çiftçilerin el kitabı olarak tasarladığı meşhur İşler ve Günler adlı eserinde deve dikenlerinin çiçeklendiği mevsimde ağustosböceklerinin şarkısının başladığını, keçilerin tombul, şaraplarınsa tatlı olduğunu, yılın bu zamanında kadınların en şehvetli erkeklerinse en dermansız halleri olduğunu; çünkü Sirius’un sıcaktan derilerini kuruttuğunu yazmıştır.

İbrani tufan mitlerinde Nuh’un gemisinde bulunan pek çok hayvanın on iki ay süren tufan boyunca beslenmesinin büyük sıkıntı olduğu anlatılır. Nuh ve ailesi her bir hayvanın beslenmesiyle bizzat ilgileniyorlardı. Ama her hayvan farklı saatlerde ve farklı besinlerle besleniyordu. Bu da yolculuğun özellikle Nuh için gittikçe yorucu bir hal almasına yol açıyordu. Nuh bu halini tanrıya dualarla haykırmış ve ona yalvararak yardım ister.

Nuh’un tanrıdan yardım istediği konularından birisi de bukalemundu. Gemide kimse bukalemunun neyle besleneceğini bilmiyordu. Bir gün Nuh bir narı parçalamış, açlıktan ölmek üzere olan bukalemun onun elindeki nardan çıkan kurtçuklara saldırarak onları yer. Bunun üzerine Nuh, bukalemunu devedikeni sürgünlerini yoğurup bu karışımdan oluşan kurtçuklarla besler.

Devedikeninin bilinen başlıca isimlerinden biri de Meryem Dikeni’dir. Çünkü bakire Meryem, İsa’yı emzirmek için sığınacak bir gölge ararken ona bu dikenin kol kanat gerdiğine dair bir mitos vardır. Devedikeninin beyaz öz suyunun Meryem’in sütünü sembolize ettiğine inanılır. Bundan dolayı da halk arasında devedikeninin emziren kadınlara iyi geleceği düşünülmüş ve lohusalar tarafından süt arttırmak için amacıyla kullanılagelmiştir.

Devedikeni İskoçyalılar için neredeyse milli bitkidir. 950 yılı civarında İskoçya, İskandinavya’dan gelen atlı birlikler tarafından istila edilmişti. Gece yarısı sinsice toprakta sürünerek ilerleyen süvariler İskoç kampına kadar gelmişlerdi ki içlerinden biri devedikenine basınca çığlığı kopardı. İşte bu sayede İskoç askerler uyanarak kamplarını korudular ve düşmanı yendiler. Anlatılagelen bu mitostan dolayı devedikeni İskoçya’nın ulusal sembolü ilan edilmiştir.