Mezopotamya mitolojisinde Akad güneş tanrısı olan Şamaş, ay tanrısı Sin’in oğludur. Sümer mitolojisinde de Nanna’nın oğlu, Utu’dur. Şamaş, kış mevsimini ve fırtınaları uzaklaştırarak yeryüzünün yeşillenmesini sağlar ve kötülüğü uzaklaştırarak adalet ve sevecenliği yeryüzüne getirir.

Mezopotamya´da kralların saltanat ideolojisinin meşrulaştırılmasında önemli bir role sahiptir. Yasaları ve yönetme erkini veren Şamaş´tır.

Güneş tanrısı Şamaş, duvar kabartmalarında veya duvar resimlerinde; sol elinde ışın demeti, sağ elinde bereketi simgeleyen başak demetini tutarken tasvir edilir. Kollarında bileklikler vardır. Dik sakallı, bıyıklı, uzun saçlı, omuzlara inen saçların ucu bukle şeklindedir. Başında boynuzlu, daire şeklinde betimlemeleri olan başlık (polos) bulunur. Başlığın üzerinde Şamaş’ın simgesi güneş betimlemesi bulunur.

Akad, Babil ve Asur mühürlerinde Şamaş karşımıza sıkça çıkar. Korsabad’da Şamaş Tapınağı kalıntılarına rastlanmıştır.

Şanlıurfa´nın Siverek ilçesinde Anadolu´daki tek örneği olan Sin Tapınağı´nın duvar resimlerinde de görülmektedir.