Liriope, güzelliği dillere destan bir çocuk doğurmuş ve doğumun ardından çocuk ile ilgili manevi bilgi almak için kahin Tiresias’ın yanına gitmiş. Kahin Tiresias, Liriope’ye eğer Narcissus annesinden uzak bir yerde büyür ve onu hiç görmez ise Narcissus‘un uzun bir yaşam süreceğini söylemiş. Uzun zaman sonra, Narcissus büyüyüp de güzel bir genç olduğunda onu bir kez gören bir daha unutamazmış. Ancak Narcissus kendini o kadar beğeniyormuş ki ona aşık olan kimseyi kendisine layık görmüyormuş.

Dağ perilerinden Echo da Narcissus‘a aşık olmuş. Günlerce aşkını ona itiraf etmek için çevresinde dolanıp durmuş ancak Narcissus onu fark etmemiş. En sonunda kalbindeki yükün ağırlığına dayanamamış, konuşmaya karar vermiş. Ancak Tanrıça Hera tarafından lanetlendiği için Echo konuşamıyor, sadece kendisine söylenen son sözü tekrar edebiliyormuş. Buna rağmen eğer Narcissus onu görüp ona güzel iltifatlar ederse bunları tekrar edip aşkını ilan etme planları kurmuş. Böylece, Narcissus’un karşısına çıkmış. Narcissus tıpkı diğer herkese yaptığı gibi Echo’nun güzelliğine de tepkisiz kalmış ve ona bakmamış. Bundan sonra Echo üzüntüden ne yapacağını bilemeden uzaklaşıp gitmiş.

Gitmiş gitmesine ama aşk bu, biter mi? Bitmez, Narcissus‘a olan aşkı solmamış. Sürekli onu uzaktan izler dururmuş. Narcissus’un kendini beğenmiş tavırlarından haberdar olan Tanrıça Nemesis onu cezalandırmak istemiş. Bir gün Narcissus ormanda dolaşırken su içmek için göle eğilmiş ve kendi yansımasını görmüş. Gölette gördüğü yansımasına o kadar hayran olmuş ki su başından ayrılmak istememiş. Günlerce kendi yansımasına bakmış, dokunmak istemiş dokunamamış, konuşmaya çalışmış konuşamamış ve sanki bir başkasına bakıyormuş gibi yansımasına aşık olmuş. En sonunda ayrılamadığı göletin başında kederden ölmüş ve vücudu nergis çiçeğine dönüşmüş.

Echo ise Narcissus’un göletin başında beklediğini ve yavaş yavaş öldüğünü görse de tek kelime edememiş. Narcissus öldükten sonra günlerce yürüyüp dağları ve mağaraları dolaşmış. Kederinden ne bir damla su içebilmiş ne de yemek yiyebilmiş. Böylece o da en sonunda ölüp doğaya karışmış ve birisi ne zaman dağlara ve mağaralara seslense, seslenen kişinin dediklerini tekrar etmeye devam etmiş.