4 Mart 2014 tarihinde kaybettiğimiz sultan papağanımızın anısına...

Adı Ekrem'di ama ben severken Guççuri derdim o da guççuri, guççuri diye şarkı söylerdi. Guççuri cicikuş derdi. Evet çok da cici bir kuştun guççurim.

Kafesinin kapısı daima açıktı ve sadece yemek yemek için kafesine girerdi, sofraya bizimle oturur yemeklerimize ortak olurdu.

Tüylerini dökerdi biz de toplardık direkt çöpe atmazdık, hala bazı tüylerini saklıyorum o yanaklarındaki turuncu tüyünden bile var.

Canım guççurim, banyo yaparken yüzüne gelen suları içerdin, puzzle parçalarını yemeyi çok severdin. Hala bir çok kitabımın kenarlarında kıtladığın yerler duruyor. Bir gün balkona çıkmıştın yürüyerek mutfaktan yüreğimiz ağzımıza gelmişti uçup gideceksin diye ama sen mutfaktan yine yürüye yürüye girmiştin.

Yakışıklı oğlum benim, seni çok seviyorum ve seni çok özledim. 7 yıl değil 70 yıl olsun seni daima hatırlayacağım. İyi ki vardın!