Küçüklük fotoğraflarımıza bakıyoruz da hepsi aynı. Gerçekten. Bir yere gezmeye gitmişsiniz, ağaç dalını falan tutup poz vermişiz. Arkada şelale var kollar iki yanda açık falan. Hayalinizde canlanıyor bunlar biliyorum. Şimdi biraz farklılık vakti. İleride bu fotoğraflara sizden çok bebekleriniz bakacak. O yüzden onları hayal kırıklığına uğratmayalım ve biraz ilham alalım. Ya da ilk kakası falan diye de fotoğraf çekebiliriz. Onlar da olsun.

Görene kadar bu tavşan terliklere mi deyim ne deyim (diyim değil deyim bu arada), ihtiyacım yoktu bu tavşan şeylerine. Bayıldım ama.

Bir kere bu çok sevimli bir fotoğraf, bu şart. Sırayla bir anne bu fotoğrafı çekilecek bir baba sonra hatta babanın da bu iki eli avuçladığı çekilsin.

Gerçekten duygulandım... Böyle anlamlı bir fotoğraf gibi geldi bana ya da ben çok anlam yükledim. Böyle hayat boyu yanındayım, her zaman elini tutacağım gibi bir mesaj gibi geldi bana.

Bir de böyle tatlı bir fotoğraf olsun. Aslında beni asıl etkileyen fotoğrafların arkasındaki yazılardır. Fotoğrafları bastırmak lazım da diyemiyorum kağıt israfı olmasın ama aradan seçilen birkaç tanesi albüm olmalı bence onların arkasına da yazı yazılsın. Tarih falan.

Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda? Nasıl buldunuz?