Sarı ve kahve ağırlı olacak bu iki paylaşımımız ama serinin devamında gökkuşağında olmayan renklerden bile saçlarla yeniden birlikte olacağız, söz. 

İster modeli, ister rengi, ister kombinler nasıl ilham almak isterseniz, size kalmış.

O yüzden konudan bağımsız sizlerle bir küçüklük anımı paylaşmak isterim. Bir minnet hikayesidir. Kime minnettar olduğumu yazının sonunda söyleyeceğim.

Daha 2 yaşlarımda öyle her evde video kamera olmadığı için, ödünç alınmış bir kamerayla çekilen bir videomda (yine yaşım çıktı ortaya), pıtı pıtı yürüyorum dışarıda, etrafı gözlemliyorum.

Kah gülüyor, kah konuşuyor az buçuk, kah şaşıp kalıyorum. Çevreyi keşfederken önemli bir keşifte bulunuyoruz annemle beraber, annem de videomu çeken kişi bu sırada baş başayız, bir çekirge duruyor kaldırımda.

Böyle çömelip bakıyorum çekirgeye dikkatli dikkatli, zaten boyutlarımız da aşağı yukarı aynı, çekirge kadar olabilirim neyse, iyice yakınlaşıyorum. O sırada annem diyor ki...

O sırada annem diyor ki, bubble30 hadi çekirgeyi öp annecim. 

HAYDAAA! Hadi buyur.

Ben de uslu bir çocuk olduğum için annemin söylediğini yapmak adına çekirgeye doğru uzanıyorum. ÖPECEM. 

Ve o anda çekirge zıplayarak uzaklaşıyor. TEŞEKKÜRLER KOCA YÜREKLİ ÇEKİRGE. Bubble30 sana minnettar!