Michelangelo, Rönesans'ın ve muhtemelen tüm zamanların en büyük sanatçılarından biri olarak kabul edilen bir heykeltıraş, ressam ve mimardı. Çalışmaları, daha önce hiç görülmemiş bir psikolojik içgörü, fiziksel gerçekçilik ve yoğunluğun bir karışımını gösterdi. Çağdaşları olağanüstü yeteneğini fark etti ve Michelangelo, papalar ve Katolik Kilisesi'ne bağlı diğerleri dahil olmak üzere zamanının en zengin ve güçlü adamlarından bazılarından komisyon aldı. En önemlisi Pietà ve David heykelleri ve Sistine Şapeli resimleri olmak üzere ortaya çıkan çalışması, gelecek nesillerin Michelangelo'nun dehasını görebilmesi ve takdir edebilmesi için özenle bakılmış ve korunmuştur.

Erken Yaşam ve Eğitim

Michelangelo Buonarroti (Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni) 6 Mart 1475'te İtalya'nın Caprese kentinde doğdu. Babası Floransa hükümeti için çalıştı ve doğumundan kısa bir süre sonra ailesi Floransa'ya döndü, Michelangelo şehri her zaman gerçek evini düşünürdü.

Biliyor musun? Michelangelo, Papa II. Julius'un Michelangelo'nun tamamlaması gereken devasa bir heykel anıtının planlarını geçici olarak küçülttüğünde, Sistine Şapeli tavanını bir nevi teselli ödülü olarak boyama komisyonunu aldı.

İtalyan Rönesansı döneminde Floransa, canlı bir sanat merkeziydi ve Michelangelo’nun doğuştan gelen yeteneklerinin gelişmesi için elverişli bir yerdi. Annesi 6 yaşındayken öldü ve başlangıçta babası, oğlunun bir kariyer olarak sanata olan ilgisini başlangıçta onaylamadı.

Michelangelo, 13 yaşında, özellikle duvar resimleriyle tanınan ressam Domenico Ghirlandaio'nun çıraklığını yaptı. Bir yıl sonra yeteneği, şehrin en okur yazar, şiirsel ve yetenekli adamlarıyla çevrili olmanın entelektüel uyarımını yaşayan Floransa’nın önde gelen vatandaşı ve sanat patronu Lorenzo de ’Medici’nin dikkatini çekti. Michelangelo'yu saray evinin bir odasında kalması için davet etti.

Michelangelo, Lorenzo’nun entelektüel çevresindeki bilim adamları ve yazarlardan bir şeyler öğrendi ve onlardan ilham aldı ve sonraki çalışmaları, o yıllarda felsefe ve politika hakkında öğrendiklerinden sonsuza kadar haberdar olacaktı. Medici evinde kalırken tekniğini, Lorenzo'nun antik Roma heykelleri koleksiyonunun koruyucusu ve kendisi de ünlü bir heykeltıraş olan Bertoldo di Giovanni'nin vesayeti altında geliştirdi. Michelangelo dehasını birçok medyada ifade etse de, kendisini her zaman önce bir heykeltıraş olarak görürdü.

Heykeller: Pieta ve David

Michelangelo, Kral VIII.Charles'ın papanın elçisi konuk Fransız kardinal Jean Bilhères de Lagraulas'tan bir kariyer geliştirme komisyonu aldığında 1498'de Roma'da çalışıyordu. Kardinal, gelecekteki mezarını şereflendirmek için kucağında yatan ölü oğluyla (bir Pieta) bol dökümlü bir Meryem Ana'yı tasvir eden önemli bir heykel yaratmak istedi. Michelangelo’nun bir blok mermerden oyulmuş iki karmaşık figürün yer aldığı 69 inç uzunluğundaki zarif şaheseri, tamamlanmasının ardından 500 yıldan fazla bir süre sonra St. Peter Bazilikası’na ziyaretçi lejyonlarını çekmeye devam ediyor.

Michelangelo, Floransa'ya döndü ve 1501'de, şehrin ünlü Duomo'sunu, resmi olarak Santa Maria del Fiore katedrali olan, yeniden mermerden büyük bir erkek figürü yaratmak üzere sözleşme imzaladı. İncil'in Eski Ahitindeki genç Davut'u kahramanca, enerjik, güçlü ve ruhani olarak tasvir etmeyi seçti ve tam anlamıyla 17 fit yüksekliğindeki yaşamdan daha büyüktü. Akademisyenler tarafından neredeyse teknik olarak mükemmel olduğu düşünülen heykel, Floransa'da, şehrin ve sanatsal mirasının dünyaca ünlü bir sembolü olduğu Galleria dell'Accademia'da kalıyor.

Resimler: Sistine Şapeli

1505 yılında, Papa II. Julius, Michelangelo'yu ona gerçek boyutta 40 heykelden oluşan büyük bir mezar yapması için görevlendirdi ve sanatçı çalışmaya başladı. Ancak papanın öncelikleri, askeri anlaşmazlıklarla boğuşurken ve fonları kıtlaştıkça projeden uzaklaştı ve hoşnutsuz bir Michelangelo, Roma'yı terk etti (mezar üzerinde on yıllarca ara sıra çalışmaya devam etmesine rağmen).

Bununla birlikte, 1508'de Julius, Michelangelo'yu daha ucuz, ancak yine de iddialı bir resim projesi için Roma'ya geri çağırdı: Vatikan'ın yeni papaların seçilip törenle törenle açıldığı en kutsal bölümü olan Sistine Şapeli'nin tavanındaki 12 havariyi tasvir etmek.

Bunun yerine, dört yıllık proje süresince, Michelangelo tavanın etrafına yedi peygamber ve beş sibyl (efsanenin kadın peygamberleri) olmak üzere 12 figür çizdi ve merkezi alanı Genesis'den sahnelerle doldurdu.

Eleştirmenler, Michelangelo'nun peygamber Hezekiel'i - güçlü ama vurgulu, kararlı ancak belirsiz olarak tasvir etme şeklinin, Michelangelo'nun insanlık durumunun içsel karmaşıklığına olan duyarlılığının sembolü olduğunu öne sürüyorlar. En ünlü Sistine Şapeli tavan resmi, Tanrı ve Adem'in ellerini birbirine uzattığı duygu yüklü Adem'in Yaratılışı'dır.

Mimarlık ve Şiirler

Özgün Rönesans adamı Michelangelo, yaşlandıkça mimari projeler üzerinde giderek daha fazla çalışmasına rağmen ölümüne kadar heykel ve resim yapmaya devam etti: Floransa'daki Medici Şapeli'nin iç kısmındaki 1520'den 1527'ye kadar yaptığı çalışmalar, duvar tasarımları, pencereler ve kornişler içeriyordu. tasarımlarında alışılmadık ve klasik formlarda şaşırtıcı varyasyonlar ortaya koydu.

Michelangelo ayrıca Roma'daki Aziz Petrus Bazilikası'nın ikonik kubbesini tasarladı (tamamlanması ölümünden sonra olmasına rağmen). Diğer başyapıtları arasında Musa (heykel, 1515'te tamamlandı); Son Yargı (boyama, 1534'te tamamlandı); ve Day, Night, Dawn ve Dusk (heykeller, hepsi 1533'te tamamlandı).

Sonraki yıllar

1530'lardan itibaren Michelangelo şiirler yazdı; yaklaşık 300 kişi hayatta kalır. Birçoğu, Lorenzo de ’Medici’nin evinde yaşayan bir ergen iken yoğun tartışmaların konusu olmuş olan Neo-Platonizm felsefesini - sevgi ve coşkuyla güçlenen bir insan ruhunun yüce bir Tanrı ile yeniden birleşebileceğini - birleştirir.

1534'te Roma'ya gitmek üzere Floransa'yı kalıcı olarak terk ettikten sonra Michelangelo, orada kalan aile üyelerine de birçok lirik mektup yazdı. Birçoğunun teması, özellikle aristokrat Tommaso Cavalieri olmak üzere çeşitli genç erkeklere olan güçlü bağlılığıydı. Bilim adamları, bunun daha çok eşcinselliğin bir ifadesi mi yoksa evli olmayan, çocuksuz, yaşlanan Michelangelo'nun baba-oğul ilişkisi için acı tatlı bir özlem mi olduğunu tartışıyorlar.

Michelangelo, 1564'te kısa bir hastalıktan sonra 88 yaşında öldü ve dönemin normal yaşam beklentisinin çok ötesinde hayatta kaldı. 1540'ların sonlarında kendi mezarına yönelik olarak heykel yapmaya başladığı bir pieta bitmemiş, ancak Floransa'daki Museo dell'Opera del Duomo'da sergileniyor - Michelangelo'nun gömülü olduğu yere çok uzak olmayan Basilica di Santa Croce'de.

quotation: https://tr.wikipedia.org/wiki/Michelangelo https://www.history.com/topics/renaissance/michelangelo