Aşamaları;
Bilişsel aşama; bir kişinin nasıl düşündüğünü anlayabilmek. 
Duygusal aşama; karşınızdakinin ilgili durumda neler hissettiğini anlayabilmek. 
Empatik ilgi aşaması; aynı hisleri yaşamış gibi düşünerek yardım gerektiğinde elden geleni yapabilmek.
 

Örnek;
Hiç istemeyiz ama size kanser teşhisi konduğunu düşünelim. En yakınınız ile onu üzmemek için bir süre paylaşmadınız ama gün geldi söylemeniz gerekti. 
Karşınızdaki sağlıklı biri ve sizin bu konuda ne düşündüğünüzü anlamasını,
Neler hissettiğinizi anlamasını
Yardıma gerek duyduğunuzda yanınızda olmasını ve elinden geleni yapmasını umut edersiniz. 
Eğer size 'Eee ne olmuş yani?'
'Bir şey olmaz korkma'
'O kadar abartılacak bir durum yok' diyorsa hatta 'ben yolumda giderim, o da ne isterse yapsın, ' diyorsa kendisini sizin yerinize hiç koyamıyordur, kuvvetle muhtemel empatiden yoksundur.
 

Empati kuramayanlar genellikle;
-Herşeyin kendi şartlarına uygun olmasını isterler. Örneğin sizin için onur meselesi olan bir durumda ona hayır demişsinizdir. Onlar kişiliğine hayır dediğinizi düşünürler. 
-Kendini başkalarının yerine koymaktansa direkt eleştirmeyi seçerler.
-Başkaları adına sevinmek, mutlu olmak onlara zor gelir.
-Kendisine iyilik yaptığınızda hakları olduğunu düşünürler.
-Karşı tarafın çok kırılgan, fazla duyarlı olduğunu düşünürler.
-Diğerlerini arayıp sormaktansa önce aranmak isterler, onlar aramazsa aramazlar.
 

Günümüzde oldukça yaygın olan Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Sendromunda, Otizm Spektrum Bozukluklarında  ve bazı Nörogelişimsel Bozukluklarda empati tam gelişemiyor. Bunu unutmayarak öncelikle anlayış göstermeye çalışmak gerekiyor. 
Unutmayın zaman zaman hepimizde empati yoksunluğu olabilir. Gözlemlediğimiz pek çok olayla gittikçe  duyarsızlaşıyoruz.  "Anlayış, hoşgörü ve daha da önemlisi sevgi-saygı  bitmesin" dileğiyle...
*Paylaşımlar kısa bilgilendirme amaçlıdır. Tanı ve tedavi önerisi değildir.