Tıpta iyi eğitim yanında vicdan da önemlidir. Ayrıca hasta ile empati kurabilmek yani onun sıkıntılarını anlamak, bir çeşit kendini onun yerine koyabilmek ve bu sayede hasta-doktor iş birliğini sağlamak  doğru sonuca ulaşmanın ilk adımıdır. 
 

-Hastaya güler yüz göstermek
-Hasta ile göz teması sağlamak
-Onu dinlemek
-Onu anladığını belli etmek 
-Hastayı doğru ve tam bilgileri verebilmesi için yönlendirmek 
-Onun psikolojisini düzeltmek 
-Güven vermek 
-Ayrıntılı muayene etmek
-Muayene sırasında mahremiyete özen göstermek
-Muayene bulgularını açıklamak
-İstenecek tetkiklerin ne amaçla istendiğini açıklamak
-Tanı konunca gerekirse bir psikolog eşliğinde tanıyı ve tedaviyi açıklamak
 

-Verilen tedavinin ne amaçla verildiği, nasıl kullanılacağı, yan etkileri, hangi yan etkilerde ilacın kesilmesi gerektiği,  ayrıntılı doz şeması, yiyecek -ilaç etkileşimi, ne süre ile kullanılacağı, bu sırada nelere dikkat edilmesi gerektiği (örneğin ilaç baş dönmesi yaparsa dikkat edilmeli gibi) mutlaka YAZILI olarak hastaya verilmelidir.
-Kontrole ne zaman gelineceği, kontrolde hangi tetkiklerin ne amaçla isteneceği, kontrole gelinirken aç-tok gelineceği ve yanında nelerin getirilmesi gerektiği mutlaka YAZILI olarak hastaya verilmelidir.
 

Doktorun güler yüzlü olması, ilgili görünmesi, bilgili görünmesi güven verecektir. Bu şekilde hastanın endişeleri azalacak ve sakinleşecektir ama  doktor çok fazla tıbbi terim kullanırsa hasta ile iletişimi mümkün olmaz.
 

Doktor ne kadar kitap yutsa da "hastalık yok hasta var" sözünü unutmamalıdır. Her aynı tadavi her hastada aynı sonucu vermez. Bu nedenle hastanın eğitim durumu, psikolojisi, maddi durumu, aile yapısı, yalnız olup olmadığı araştırılıp tedavi ona göre belirlenmelidir. Vereceğiniz tedaviyi tam uygulayamayacak hastadan olumlu dönüş alamazsınız.  Hastayı gereksiz ve faza miktarda ilaca boğmak şikayetlerinin yön değiştirmesine neden olur. Tedavi olamadığı gibi başka istenmeyen durumlar da eklenebilir.
 

Öğrencilik yıllarımda Tıp Ahlakı-Tıbbi Etik-Tıbbi Deontoloji konularını ders olarak görürdük ama daha önemlisi harfi harfine yaşardık. Yukarıda yazılanların hepsinin uygulandığı stajlarım olmuştu. Hocalarımızda gördüğümüz bu durumu günümüzde ben de arar oldum.  Bunun olası nedenlerini de yazmak lazım tabi ki...