İşleri arasında birkaç kadeh içki içmeden duramayan bir yönetici ile, kötü bir geçmişe sahip ve sokakta yaşayan 16 yaşındaki uyuşturucu ba­ğımlısı arasında hiç fark yok mu? Kumarbaz biriyle porno bağımlısını aynı biyolojik spektruma koyabil­mek mümkün mü? Tüm bunlara rağ­men, Blum'un tarafından olanlar da yok değil elbette... Sadece geçtiğimiz sene Japonya. Fransa ve Finlandiya'daki bazı ekipler, "Al allele" geni ile bağımlılıklar arasında ilişkiler saptadıklarını belirttiler. İki karşıt grup arasındaki çatışma, şu anda bir çıkmaza girmiş durumda. Çünkü, hiç kimse bir kontrol grubunun nasıl olması konusunda görüş birliğine va­rabilmiş değil. Ayrıca, alkolizmin sı­nırlarının nasıl tespit edileceği konu­su da halen tartışılıyor. Acaba alko­lik olarak sınıflandırılabilmek için günde kaç şişe şarap içmek gereki­yor; bir mi, iki mi, yoksa üç mü? Kontrol grubundan alkolikleri ve di­ğer madde bağımlılarım çıkarmak mı gerekiyor? Bu sorular tüm genetikçi­leri birbirine düşürüyor.

Bazı biyolojik reaksiyonlarda, kalıtımın etkili olduğu görüşü genel bir kanı

 

Araştırmacıların çoğu uyuşturu­culara olan biyolojik reaksiyonları­mızın bazılarının kalıtımsal olduğu görüşünde birleşiyorlar. Londra'daki Üniversite Koleji'nde genetikçi olan Hugh Gurling. "Bardağı insanın ağ­zına doğru götüren bir gen olamaz, bunu ancak kalıtımsal özellikler ba­şarabilir" diyor. Alkolün kana karış­ma hızının kalıtımsal olabileceği yö­nünde bazı kanıtlar var. Hatta, bir araştırma, alkolik akrabaları olan bi­rinin vücudunun etkilenmesinin, al­kolik akrabası olmayan birinden da­ha az olduğunu ortaya koymuş.

Evlatlıklar üzerinde yapılan araştırmaların sonuçlarını da gözardı et­memek gerekiyor. 1980'lerde, araş­tırmacılar, biyolojik aileleri alkolik olup evlat edinilmiş erkeklerin yüzde 62'sinin alkolik olduğunu ortaya koymuş. Hatta, bunlardan bazılarını evlat edinen ailelerin yeşilaycı olma­ları bile sonucu değiştirmemiş. Buna karşılık olarak, kontrol grubundaki­lerin sadece yüzde 24'ünün alkolik olduğu gözlemlenmiş.