Son zamanlarda etrafımda fark ettiğim en büyük korkulardan birisi insanların diğer insanlar tarafından bırakılma korkusu. Bu gerek işyerlerinde gerekse insanların özel hayatlarında sahip oldukları bir korku.

Bu korkunun sebebi ise özünde aslında bir eksikliğin ortaya çıkma ve planların bozulma, hayallerin yıkılma korkusu. Mesela bir şirket işe bir eleman alıp kadrosunu tamamladığında o elemanın bir anda çekip gitmesi o iş sahibinin planlarını bozabilir ve onu yok yere uğraştırabilir. Ya da iki yakın insan düşünün.

Birbirlerine yıllardır destek olan, birbirlerinin dertlerini dinleyen, birlikte sevinip mutlu olabilen insanlar düşünün. Bu iki insan birbirinden ayrıldığı zaman manevi bir boşluk oluşacaktır. Bu boşluk ve eksiklik insanda bırakılıp gidilme korkusunu yaratabilir. Tabi bir insan yalnız kalmaya alıştıysa o zaman bu korkular da azalacaktır.