kaptanfilozof06
Hareketin yanında daha çok hareketi getirdiği bildiğimiz bir gerçek. İnsanın eğer fiziksel sınırları sonuna kadar zorlanmaz ve birey yıpranmazsa en sonunda hareket ettikçe daha fazla hareket edecek gücü kendisinde bulacaktır. Aynı şeyi zihinsel performans içinde söyleyebiliriz. İnsan zihni çalıştıkça daha çok çalışacak gücü kendisinde bulur. Ancak gereğinden fazla zorlanmadığı takdirde. İşte tıpkı hareket etmek gibi tam tersi fazla durmak da insanı daha fazla durmaya sürükleyebilir.
Bir süre boyunca hiçbir sosyal etkinlikte bulunmadığınızı düşünelim. Ya da hiçbir şekilde işte de çalışmadığınızı yani sizi hayatta zorlayacak hiçbir etkinlikte bulunmadığınızı düşünelim. Bu durumda içinizden bir süre sonra daha da rahat etmek ve iyice konfor alanına çekilmek gelirdi. Bazı insanlar ise bu boşluk anında daha fazla eğlenceye dalabilirdi. Aslında boşluk anında pek çok insan konfor alanında kalmayı tercih ederdi.
Bireyin konfor alanı ise aslında birey açısından gelişimin durduğu hatta gerilemenin başladığı bir dönem olarak düşünülebilir. Birey bu aşamaya geçerken öncelikle enerjisi azalır sonrasında farklı şeyler yaratma isteğini kaybetmeye başlar ardından da ortaya bir amaç çıkamayacağı için insan ister istemez kendi konfor alanına çekilmeye başlar. Sonuç olarak insanın durdukça durası gelir.
Yorumlar
durmaktan yorulmaya başlıyoruz sonra da
Bazen durup düşünmeli
İnsanım o konfor alanına girmemesi gerek
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız