Bir insan bir insana ya da kuruma eşyalarını emanet edebilir. Hatta bir insan başka bir insana ya da kuruma evlatlarını bile emanet edebilir. Ama hayatta bazen öyle şeyler vardır ki bir insan başka bir insana kalbini emanet eder.

Bu çok tehlikelidir. Aslında büyük bir zayıflık göstergesi olarak bile algılanabilir. Kalbini açamayacak kadar hassas ve güçsüz bir insan kalbini açmak için onu kırmayacağından emin olduğu birisini bulup sonra da ona teslim olur. Burada en büyük zayıflık belki de teslim olma ihtiyacıdır. Ama hayat bazen insana çok yüklenir.

İnsanlar böyle durumlarda zayıf düşerler. Bazı insanlar ise doğuştan zayıftır. Kendi yükünü kendisi taşıyamaz. Sonrasında ise kalbi kırılan insanlar yakınıp dururlar, isyan ederler. Ama böyle bir sonu kendilerine yine kendileri hazırlamıştır.