İnsan doğasında karşımıza çıkan en belirgin özelliklerden birisi şüphesiz net olana, gerçeğe ulaşma konusunda ki bitmeyen açlığıdır. Bu açlık giderilmediği sürece insan kendi içinde huzura kavuşamayacaktır. Örneğin gerçek sevgiyi aradığını söyleyen insanlarla karşılaşabiliriz. Ya da neden var olduğunu bulmaya çalışan insanlarla karşılaşabiliriz.

Bu ve bunun gibi pek çok durumda insanların amacı net ve garanti olana ulaşmaktır. Örneğin gerçek sevgiyi aradığını söyleyen birisi aslında garanti olarak yanında olacağına inandığı bir insanı arıyordur çünkü yalnız kalmaktan korkuyordur. Gerçekten sevildiğine inandığı zaman rahatlar. Ama burada bir yanılgı vardır. Gerçek sevgi denilen şeyi gözlemleyemez, tanımlayamaz ve ölçemezsiniz. Yani net bir sevgiyi aslında size kimse veremez.

Ya da neden var olduğunu arayan bir kişiyi düşünelim. Bu kişi yaradılış hikayelerine inanmayı seçebilir ya da çeşitli doğu felsefelerine inanmayı seçebilir. Ancak insan hiçbir inancın ona söylediği şeyleri kanıtlayamaz ve kanıtlayamadığı için gerçekliğini tam olarak doğrulayamaz. Ama inanmayı seçer. Tıpkı gerçek sevgiye inanmayı seçen o insan gibi. Ama pek çok insan inandığı şeylerin aslında kanıtlanamayacağı için gerçek olmadığı gerçeğiyle yüzleşmek istemez. Çünkü doğası gereği net olana ulaşmıştır ve yalandan da olsa bir huzur içindedir. Kendi aklınca net olana ulaştığı için bunu bozmak istemez ama aslında en büyük yanılgı içindedir.