Herhangi bir şeyi iyi yapmak pek çok insanın istediği bir şeydir. Ancak bazı insanlar için bu durum o kadar da önemli değilken bazı insanlar için ise bu durum namus meselesine dönüşür. Herhangi bir şeyden kast ettiğim ise bir iş olabilir ya da öylesine yapılan bir sohbette olabilir.

Mesela bir işi çok iyi yapmak istiyorsunuz. Ama bu işi iyi yapmayı o kadar kafaya takmışsınız ki bir yandan işi iyi yapmaya çalışırken aslında bir yandan da içinizde sizi yiyip bitiren panikle savaşmak durumunda kalabiliyorsunuz.

Panik bastırılmak zorunda çünkü eğer büyürse insanı yavaşlatıp her şeyi mahvedebilir. Yani aynı anda iki farklı şeye kafanızı vermeniz gerekiyor. Sadece işinize odaklanamadığınız için ise aklınızın sadece belirli bir kısmını iyi yapmak istediğiniz işe verebiliyorsunuz. Sizce bu şartlar altında o işi iyi yapabilmeniz mümkün mü? Bence değil. Bir şeyi iyi yapmayı çok istemek aslında her şeyi mahvedebilir.

 

Bir şeyi iyi yapmayı çok istemek başarısızlığa neden olur mu?