Bazı dönemler bizler için manevi olarak som derece zor ve yıpratıcı geçer. Bu süreçler bazen öyle feci geçer ki sürecin getirdiği zorluklara adapte olma sürecimiz bizim içimizde sadece acı eşiğini artırıp bizleri daha dayanıklı yapmakla kalmaz.
Aynı zamanda içimizde var olan güzel duyguların da körelmesine yol açar. Bir zamanlar içimizde yaşadığımız huzurun ve mutluluğun yerini büyük bir rahatsızlığa bıraktığını görebiliriz. Arkadaşlarımızın, sevdiklerimizin bize karşı olan sevgilerini hissedemez oluruz. Başkalarının göz yaşları, üzüntüleri, sevinçleri ve beklentileri bizler için anlamını kaybetmeye başlar.
Çünkü zorluklar zaten bizim duygularımızı körelttiği için hissedemediğimiz şeyler bize anlamsız gelir. Su dalgalarının kıyıdaki kayaları yavaş yavaş aşındırdığı gibi hayatın zorlukları da insanın ruhunu aşındırır ve köreltip durur.
Yorumlar
İnsan istese de istemese de körelecektir
Paslanmaya başlamanın en kötü hali insanın içinde yaşadığı paslanmanın vicdanıdır
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız