On dokuzuncu yüzyıl ortalarında, tıp bilimi merkezi yavaş yavaş sinir sistemine odaklandı. Jean-Martin Charcot’nun içinde bulunduğu öncü sinirbilimciler, çoklu skleroz gibi sinirbilimin çerçevesinde bulunan durumları inceleyip tanımladılar. Sinirbilimin öncü bölümlerinden bir tanesi olan boyama tekniği Camilo Golgi tarafından bulunuldu ve bu bir devrim oldu.

Modern sinirbilimin kurucusu Santiago Ramon y Cajal, sinir sisteminin ve beynin sinir sisteminin ve beynin sinir hücrelerini tanımlamak ve sınırlamak için boyama tekniğini kullandı. Şimdiki zamanda biz bu hücrelere nöron diyoruz.

Nöronların elektrokimyasal sinyaller ile iletişim kurduklarını gösterdi ve duyu organlarından aldıkları bilgiyi beyne ilettikleri keşfedildi. Ayrıca bu buluş sayesi ile zihinsel işlemlerinde nöronlar arasındaki elektrokimyasal aktiviteler ile yapıldığı fark edildi ve bu durum psikolojiye dair fizyolojik bir yaklaşım olmalı düşüncesi ile fizyolojik psikoloji ortaya çıktı.