Bir insanın herhangi bir şekilde, sorunsuz veya dertsiz bir şekilde yaşaması mümkün müdür diye sorduğumuz zaman aslında bu sorunun cevabı evet olabilir. Evet, bir insan dertsiz ve sorunsuz yaşayabilir. Bunu başarabilmesi için ise temel ihtiyaçlarını kendisinin karşılayabiliyor olması gerekir ve hayatında genel olarak aklını kullanan bir yapıda olması gerekir. Yani kendini tanıyacak ve kendi yapısına uygun bir hayat düzenini kendine kuracak düzeyde olması gerekir. Bir insan bunları yaparsa sorunsuz bir yaşam yaşayabilir. Ancak bunların yanında bir insanın sorunsuz yaşayabilmesi için bir şey daha olması gerekir. O da sorun yaratmaktan vazgeçmesidir.

 

Bir insanın temel ihtiyaçlarını karşılayabilmesi, yani kendine bir şekilde bir barınak sağlayabilmesi, bir şekilde gıdaya ulaşabilmesi ve diğer tüm içgüdülerini yerine getirebilmesi gerekir. Bunu bir şekilde yapar. Ya kendisi üretir veya parayla buna ulaşabilir. Ve tüm bunlardan sonra, yani insan tüm bunlara ulaştıktan sonra aslında hayatında bir sorun kalmaması gerekir. Ancak insanların çok farklı bir yeteneği vardır. Ve bu yetenek zamanla bir bağımlılığa da dönüşebilir. Bu da sorun yaratmakla ilgili bir yetenektir. Evet, insanlar her şey normalken bile sorun yaratabilme potansiyeline sahiptir. Ortada hiçbir şey yokken, her şey iyi gidiyorken sorun yaratılabilir.

Yani bir düşünsenize, insanlarla yaşadığınız tartışmaları düşünün veya insanların birbirleriyle yaptıkları tartışmaları bir düşünün. Her şey yolundayken bile insanların birbirleriyle tartıştıklarını, birbirleriyle kavga ettiklerini görebilirsiniz. Peki bu neden oluyor? Yani her şey yolundayken neden bir olay, bir sorun çıkmak zorunda? İşte insan sorun yaratır ve o sorunlarla mücadele ederek hayatına devam eder aslında. Bu insana bir yaşama motivasyonu verebilir. Tabi insana yaşama motivasyonu veren tek şey bu değildir. İnsanlar belli başlı işlerle de meşgul olarak hayatlarına devam edebilirler. Ancak hiç yapacak bir iş de kalmadığında ortada sorundan başka bir şey kalmaz. Çünkü dediğim gibi bazı insanlar bir şeylerle uğraşmak zorundadırlar ve bu sorun bile olabilir bazen. Kendi çıkardıkları sorunlarla bile uğraşmak isteyebilirler. Ne yazık ki böyle insanlar da vardır. Aslında her insan illa ki bir şeyle uğraşmalıdır.

 

Günde sekiz saat mesai yapan bir insanı düşünün veya daha fazla. Bu insan hayatta kolay kolay bir sorun yaratamayacaktır çünkü enerjisini zaten bu işlerle uğraşarak geçiriyordur. Ancak böyle bir işi olmayan veya sekiz saat mesaisini çok rahat bir şekilde geçiren bir insan, enerjisini boşaltmak için birkaç farklı yöntem kullanabilir. Bunlardan bir tanesi, kitap okumak gibi belli başlı el işleriyle uğraşmak gibi hobi diyebileceğimiz aktivitelere kendisini verebilir. Bunun haricinde hobi değil de bizzat başka bir işle uğraşabilir, sekiz saat işinin yanında, veyahut da problem çıkarabilir, tartışabilir, sorun yaratabilir, insanlarla oyunlar oynayabilir, yani zamanını bu şekilde de harcayabilir. İşte bu sorun yaratma ve oyun oynama kısmı aslında insanın sorun yaratma bağımlılığını, problem çıkarma potansiyelini bizlere gösteriyor. İşte neden bazı insanlar durduk yere bir tartışma çıkarır veya problem çıkarır diye sorarsak, bu sorunun cevabı, yapacak başka bir şey olmadığı içindir.

Gerçek problemlere sahip olmak bir insanın sorun çıkarmasını büyük ölçüde engelleyen bir motivasyondur. Gerçek problemler ise bir insanın temel ihtiyaçlarını karşılamakta zorlandığı hadiseler olabilir. Yani sağlık problemleri olabilir, geçim sıkıntısı olabilir, barınak veya yiyeceğe ulaşma problemi olabilir. Bunlar insan açısından gerçek problemlerdir. Ancak bunların haricinde kalan ve insanın yarattığı problemler aslında gerçek problemler değildir. Bir düşünsenize, bir evin rengi için tartışan bir çift, bir oyunda çıkan bir tartışma, oynanan bir oyunda sadece. Bunlar gerçek problem olabilir mi? Olamazlar. Bunlar yaratılmış sorunlardır.

 

Sonuç olarak bir insan gerçek bir probleme sahip olmadığında yapabileceği davranışlardan birisi sorun yaratmaktır ve bu sorunlarla uğraşmaktır. Zamanla bu sorun yaratma eğilimi bir bağımlılığa bile dönüşebilir. Yani sorun yaratmaktan başka bir işe yaramayan bir insan düşünün. Uğraşacak bir şey kalmadığında sadece size sorun yaratıyor, sizinle tartışıyor. Böyle insanlar da var hayatta. Ve bu bağımlılığın ne yazık ki bir çıkışı da yok gibi. Yani sorun yaratma bağımlılığı olan birisine kalkıp da başka bir işle uğraşmasını söylerseniz bunu da bir sorun olarak anlayacak ve sizinle tartışmaya devam edecektir muhtemelen. Bir insanın kendisi için yapabileceği en iyi şeylerden birisi sorun yaratma bağımlılığı olan insanlardan uzaklaşmak olacaktır.