Dünyaya kovularak gelen ve bedene hapsolan ruhun özgürleşmesi gerektiğine inananlar bedenin tüm ihtiyaçlarına adeta düşman kesilir. Dünyaya ait olan her şey Şeytani ve değersizdir. Tüm günahlar derecesi ne olursa olsun, Tanrı’nın yasasının ihlal edilmesi anlamına gelmektedir. Hıristiyan teologlar cezası çekilmesi gereken suçları 7 başlık altında toplamıştır. Kibir, haset, oburluk, açgözlülük, tembellik, öfke ve şehvet...

‘İnsanları Tanrı’nın lütfundan ve dostluğundan, cennetten ve onun lezzetlerinden mahrum bırakma’ bir inanan için en büyük cezadır. Kadın/ Erkek ayırt etmeksizin yazılı kurallar çerçevesinde şekillenen teoloji aynı zamanda toplumsal düzeni de şekillendirmeyi beraberinde getirmiştir. Bedensel hazlar bu şekillenmede en çok zaman harcanan konu olmuştur ki en başta ‘Şehvet’ sorunu çözümlenmelidir. Sorun büyüktür çünkü Adem, Havva’ya duyduğu şehvet yüzünden cazibesine kapılıp mahvolmuştur.

Dünya nimetleri içinde ‘Şehvet’ten kaçınılması gerektiğini tasvir eden Jeroen Anthoniszoon Van Aken (Bosch) fanatik takipcilerden birisidir. 1500’lü yıllarda resmettiği ‘Dünyevi Zevkler Bahçesi’ adlı eseri Katolik dünyasında insanların dini fanatizmi son noktasında yaşadığı bir dönemdir. Dünyadaki afetler, salgınlar ve yoksullukların bir tek sebebi vardır. Dünyevi zevkler alan İNSANLAR…

Dünyevi Zevkler Bahçesi’nde, Adem ve Havva’nın yaratılış sahnesi, dünyadan sahneler ve cehennem betimlenmiştir. Adem ve Havva’nın yaratılışı sahnesinde, İsa Havva’nın elinden tutup Adem’e takdim etmektedir. Tasvir ilişkinin kutsallığı anlamına gelmektedir. Bir cennet bahçesi içinde tasvir edilen kutsal evlilikte Havva utangaç bir edadadır. Arka fonda bulunan ağaç ölümsüzlüğü betimler. Sahnenin köşesinde ‘Büyük Günaha gönderme yapan ‘Şehvet’ düşkünü, cinsel zevklerine önem verenlerin düşeceği karanlık bir kuyu resmedilmiştir. Kuyudan çıkan yaratıklar dünyaya yayılan kötülüğü, ölü balıklar cinsel dürtüleri temsil eder.

Şehvetin temsilcisi olgunlaşmış meyveler, müzik aletleri, kuyular içinde bedenler ve hayvanlardır. Kaçınılması gereken ‘İnsani tüm zevkler’ bir propaganda aleti olarak kullanılır. Cinsellik kaçınılması gereken en büyük günahtır. Sanatçıya göre insanlığın yıkımı cinsellik ve arzu nedeni ile olacaktır. Erkekler ve kadınlar arasındaki doğal çekim gücü yozlaşmayı gösteren belirtilerdir. İnsanlık kendini bekleyen cehennemden habersizdir. Sahnede yalnızca bir erkek figürü kıyafetleri ile tasvir edilmiştir.

Panonun en karanlık bölümünü ‘Cehennem’ tasviridir. Kurak ve karanlık bir zemin kullanılır. Dünyadaki cinsel dürtülerine karşı koymayı başaramayan insanlar sonsuz lanet ile karşılaşmaktadır. İşkence odaları, yanıp kavrulan bedenler ve şehirler, cehennem zebanileri, mutasyona uğramış yaratıklar insanları bekleyen sonu anlatmaktadır. İşkenceciler yakıp yıkmaktadır. Alev çukuruna atılan, çarmıha asılmış insanlar, günahkar müzisyenler, yine günah objesi olarak kullanılan tavla ve iskambil kağıtları... Sahnenin merkezindeki yaratık kötülüğün kişileştirilmiş halidir. Cehennemin Kralı, insanlarla beslenirken tahtının alt kısmından pis bir çukura günahkar ruhları boşaltmaktadır.

Kaynak: mitologoscom