9 EYLÜL İZMİR’İN KURTULUŞU

15 Mayıs 1919’da Yunanlılar tarafından İzmir işgal edildi. Bu da Anadolu’da Milli Mücadelenin başlamasına sebep oldu. İzmir’in işgali Anadolu insanlarının direniş ve karşı koyuş düşüncesini körükledi. Bu sebeple İstanbul'da başlayan işgali protesto mitingleri düzenlendi ve Damat Ferit hükümetinin düşmesine sebep oldu. Bu protestolar Anadolu’nun en ücra köşelerine kadar ulaştı.

İzmir Anadolu harekatları için sembol haline geldi. İzmir’in işgaline karşı protesto mitingleri, her yıl işgalin yıl dönümünde tekrarlandı. Bu sayede konu sürekli gündemde tutuldu. I. İnönü, II. İnönü, Dumlupınar ve Sakarya Meydan Muharebeleri de milli mücadelenin kazanılmasında önemli roller oynadı.

30 Ağustos’ta Başkomutan Mustafa Kemal Atatürk’ün “Ordular, ilk hedefiniz Akdeniz’dir. İleri!” emriyle ordular 2 Eylül’de Uşak’a girdi. Dumlupınar Meydan Muharebesi'nde kendisinin de haberdar olmadan Yunanistan Küçük Asya Ordusu'nun başkomutanlığına getirilmiş General Nikolaos Trikupis tutsak edildi. Türk birlikleri, İzmir'e doğru hızla ilerledi. Yunan birlikleri ve Rum siviller Anadolu'dan çekildiler. 9 Eylül 1922 sabahı Ahmet Zeki Bey komutasındaki 2. Süvari Fırkası, ardından Mürsel Paşa komutasındaki 1. Süvari Fırkası birlikleri İzmir şehrine girdi. Ardından 5. Süvari Kolordusu Komutanı Mirliva Fahrettin Paşa, komutasındaki birliklerle saat 10.00'da İzmir'e girdi.

İkinci Tümen'in öncülüğünü yapmakla görevlendirilen Dördüncü Alay Komutan Yardımcısı Yüzbaşı Şerafeddin Bey'in komutasında yaya olarak en önde giden sekiz er, Bornova'dan Halkapınar'a ilerleyişi sırasında Punta'daki Tuzakoğlu fabrikasına yaklaştıkları sırada fabrika pencerelerinden ani bir ateşe uğramıştır. Bu olayda 4 asker hayatını kaybetti.

Konak'a ulaşmayı başaran Şerafettin Bey, Hükümet Konağı önünde göğsüne isabet eden mermilerle yaralanmıştı ancak Konağa girip balkona Türk bayrağını dikebildi. Hükümet Konağı'na bayrağın dikilmesinin hemen ardından Yüzbaşı Zeki komutasındaki süvari birliği Hükümet Konağı'nın hemen sağında yere alan ve günümüze ulaşmayan Sarıkışla'ya, Üsteğmen Arif ve takım komutanı Celal Bey ile Yedeksubay Besim Efendi'nin de Kadifekale'ye bayrağı çekmesi ile İzmir'in işgalden kurtuluşu ilan edilmiş oldu.