Alışveriş yerleri adlarının kökenleri

Çarşı: Farsça çarsu; dükkanların bulunduğu dörtyol anlamındadır. Çar; dört demektir.
Mağaza: Yunanca magazi; gemilerde ticari eşya deposu anlamındadır. Venedik dilinde karşılığı magazindir.
Bakkal: Arapaçada bakl; sebze, bakkal; sebze satan anlamındadır.
Manav: Kökeni tam bilinmemektedir. Batı Anadoluda yörük olmayıp sebze işiyle uğraşanlara denmiş. Bostancı, sebzeci anlamındadır.
Kasap: Arapça k(a)sb; kesmek, kassap; et kesip satan kimse demektir. İlk geçtiği eser 1341 yılı Tezkiret-ül Evliya adlı eserdir.

Alışveriş yerleri adlarının kökenleri

Şarküteri: Fransızca charcuterie kelimesinden gelir. Char; et demektir. Cuit; pişmiş anlamındadır. Şarküteri; işlenmiş et ürünleri (sucuk, salam, sosis gibi) satan yerdir.
Market: İngilizce market kelimesi çarşı, pazar demektir. Latince mercari; satmak anlamındadır.
Dükkan: Arapça dukan; çarşı içindeki satış yeri, tezgah anlamındadır. Akad dilinde dakkannu, Sümer dilinde dagana'dır. İlk olarak 1330 yılı Aşık Paşa'nın Garib-name eserinde dükan olarak geçer.

Alışveriş yerleri adlarının kökenleri

Tuhafiye: Arapçada tuhaf; hediyeler demektir. Tuhafçı; hediyelik eşya satan anlamındadır. Kelimeye ilk olarak 1924 yılı İlan-ı Ticaret yazısında rastlanır.
Züccaciye: Arapçada zcc-zucac; cam ve porselen, züccaciye; cam ve porselen eşya anlamındadır. 
Bijuteri: Fransızca bijou; mücevher, bijouterie; ziynet, takı dükkanı anlamındadır. İlk olarak 1961 yılı Türkçe-Yabancı Kelimeler Sözlüğü'nde geçer.

Kaynak : Türkçe Etimoloji Sözlüğü

Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız

Bizden haberdar olmak için mail listemize kayıt olun