Bir aslan bir kurt ve bir tilki avlanmak için dağa çıktılar. Aslan tek başına avlanmadığı, diğerlerini yanına aldığı için pek mutlu değildi ama hep beraber daha iyi ve daha çok av avlama hayali peşindeydiler. 
    Bir süre sonra şansları iyi gitti de bir yaban öküzü, bir keçi ve bir tavşan yakaladılar. Avlarını dağdan çeke çeke taşıdılar. Ormana geldiklerinde kurt ve tilki avları adil bir şekilde paylaşmaya niyetlendiler. Bunca avı aslan sayesinde avladıklarını unuttular da kendilerine pay çıkardılar.  Aslan niyetlerini anladı ama belli etmedi. Kurdu yanına çağırdı.
 -Haydi avlarımızı paylaştır, dedi. Kurt;
-Yaban öküzü senin hakkın. Keçi benim olsun. Tavşanı da tilkiye verelim, dedi. Aslan sinirlendi. 
-Benim yanımda sen kim oluyorun da pay ayırıyorsun kendine, ne hakla BEN diyorsun. Bu ne utanmazlık diyerek kurdu bir pençe darbesiyle parçaladı. 
    Sonra tilkiyi çağırıp pay etmesini söyledi. Tilki kurdun başına gelenleri görüp korkmuştu. Titreyerek; 
-Aman padişahım yaban öküzü de senin, keçi de senin, tavşan da senin, afiyetle bir güzel ye.  Yaban öküzü kahvaltın, keçi öğlen yahnin, tavşan da akşam yemeğin olsun. Aslan çok mutlu oldu. 
-Ey tilki, böyle güzel pay etmeyi kimden öğrendin.  Tilki;
- Kurdun halinden,dedi. Aslan ;
-Ey tilki, mademki sen BİZ oldun haydi bütün avlar senin olsun. Artık sen bir tilki değil benim aslanımsın. 
    Akıllılar dostlarının başına gelenlerden ders çıkaranlardır. Daha önceki zamanlarda yaşamış toplulukları ve başlarına neden ve nasıl türlü felaketler geldiğini iyi incelemek gerek.
 

aslan ; ruhu
kurt ; nefsi
tilki ; gönülü temsil eder. Nefs daima ben der. Gönül nefs yüzünden yaralanan bedeni gördükçe biz der. Nefsini eğit ve biz ol. Bu unsurların uyum içinde olmaması hatalar ve pişmanlıklar doğurur.
    Kimsenin gönlünü kırmamaya çalışalım. Hoşça kalın.