Biber: Yunanca piperi kelimesinden gelir. En eski yazılı kaynakta büber olarak geçer.
Kimyon: Yunanca kiminon kelimesinden gelir. Akatçada kamunu, Aramicede kamuna kelimeleridir. 1400'ler Müntehab-ı Şifa eserinde kimnon olarak geçer.
Fesleğen: Yunanca vasilikon kelimesinden gelir. Kral otu anlamındadır. 1400'ler Müntehab-ı Şifa eserinde fesligen olarak geçer.

Sumak: Arapça summak kelimesinden gelir. Aramice ve Süryanice smaka kelimesi kırmızı anlamındadır.
Zencefil: Arapça zancabil kelimesinden gelir. Süryanice karşılığı zangbil kelimesidir. Eski bir kaynakta zencebil olarak kullanıldığı görülür.
Tarçın: Farsça dar-ı çini kelimesinden gelir. Çin yurdundan anlamındadır. Eski bir kaynakta darçini olarak geçer.

Rezene: Farsça razyane kelimesinden gelir. 1300'lere ait bir eserde raziyane olarak geçer.
Kekik: Farsça kakul veya kakuti kelimelerinden gelir. 1500'lere ait bir eserde kekük olarak geçer.
Zerdeçal: Farsça zardeçav veya zardeçüb kelimesinden gelir. 1500'lerden kalma bir eserde zerde çub olarak geçer.

*Kaynak: Türkçe Etimoloji Sözlüğü