Gül: Farsçada gul; çiçek demektir. Özellikle gül için kullanılır.
Lale: Farsçada lale; kırmızı renkli tüm çiçekler için kullanılır. İlk olarak gelincik anlaşılır. Lal kelimesi kırmızı demektir. Lalezar; lale veya gelincik bahçesi anlamındadır.
Menekşe: Farsça banefşe kelimesinden gelir. Kıpçak Türkçesindeki karşılığı benefşe kelimesidir. 1400'lerde Müntehab-ı Şifa adlı eserde menevşe olarak geçer.

Karanfil: Arapça ve Farsçada karanful kelimesinden gelir. Aynı kelime ilk olarak 1070 yılı Kutadgu Bilig eserinde geçer.
Papatya: Yunanca papadia kelimesinden gelir. Papazın karısı anlamında olabileceği söylenir. İlk zamanlar babadya ve papadya şeklinde kullanılmıştır.
Nergis: Farsça nargis kelimesinden gelir. İlk olarak 1300 başlarında yazılmış olan Kıssa-ı Yusuf adlı eserde geçer.

Zambak: Arapça zanbak kelimesinden gelir. Farsçada karşılığı zamanak, Ermenicede ise jamanak kelimeleridir.
Sümbül: Arapça sunbul-sunbula kelimesinden gelir. İlk olarak 1300 başlarında yazılmış olan Kıssa-ı Yusuf adlı eserde geçer.
Leylak: Arapça ve Farsça lilak veya nilak kelimelerinden gelir. Sanskritçede nilaka'dır. İlk olarak 1876 yılı Lugat-i Osmani eserinde geçer.
*Kaynak: Türkçe Etimoloji Sözlüğü