Kedi: Latincede catte, Hint-Avrupa dillerinde kadis kelimesinden gelmiş olabilir. Eski Keltçede katta, Litvanca kate, Almanca katze kelimeleri kedi anlamındadır.
Köpek: Öz Türkçe köp kelimesi; iri, gür anlamındadır. Köpük kelimesi iri ve tüylü köpekler için kullanılır. Köbek ve köpak kelimeleri de aynı anlamdadır.
Papağan: Arapça babağa kelimesinden gelir. Evliya Çelebi Seyahatname'sinde papağal olarak geçer.
Kuş: Öz Türkçedir. 900'lerde Irk Bitig adlı eserde to(y)gan kuş, kugu kuş, kara kuş şeklinde geçer.
Balık: Öz Türkçedir. Uygurca kaynaklarda balık ve balıkçı olarak geçer.

Kirpi: Öz Türkçe tirpi-kirpi kelimesinden gelir. Anlamı; iğne, dikendir. Kirpik kelimesi de aynı kökten türemiştir. İğnecik, dikencik anlamındadır.
Hamster: İngilizcedir. Bir küçük kemirgen anlamındaki bu kelime ilk olarak 1969 yılı Meydan-Larousse'da geçer.
Tavşan: Öz Türkçe tabışgan veya tawışgan-tawılgan kelimesinden gelir. Tabış; koşturmak anlamındadır. Orhun Yazıtlarında geçer.
Kablumbağa: Öz Türkçedir. Kablu; kapalı,kabuklu ve bağa; kurbağa anlamındadır. 1410 yılı Müntehab-ı Şifa adlı eserde kablu bağa olarak geçer.
*Kaynaklar: http://nek.istanbul.edu.tr:4444/ekos/TEZ/46678.pdf
Türkçe Etimoloji Sözlüğü