Sebze: Farsça sabzı kelimesinden gelir. Anlamı bitki, yeşilliktir. İlk olarak 1400'ler sonu Tazarrûname adlı eserde geçer.
Pırasa: Yunanca praso kelimesinden gelir.
Lahana: Yunanca lakhano kelimesinden gelir. 1300'lere ait Danişmendname adlı eserde alakhana olarak geçer.
Ispanak: Farsça ispanakh kelimesinden gelir. 1400'ler Müntehab-ı Şifa adlı eserde isfanak olarak geçer.
Bezelye: İtalyanca pisello kelimesinden gelir.
Kabak: Öz Türkçedir. Kırgız Türkçesinde kabaçok; yeşil kabak, aşkabak; balkabağı anlamındadır.

Kereviz: Arapça ve Farsça karafs kelimesinden türemiştir. En eski 1400'ler Müntehab-ı Şifa adlı eserde kerefes veya kerevz olarak geçer.
Karnabahar: Farsça karamb-ı bahar kelimesinden gelir ve anlamı bahar lahanasıdır. Evliya Çelebi Seyahatname'sinde karnabit olarak geçer.
Patates: Yunanca patates, İspanyolca patata veya batata kelimesinden gelir. 1900'ler Kamus-ı Türki adlı eserda patata veya patates olarak geçer.
Patlıcan: Arapça badincan, Farsça badingan kelimelerinden gelir. 1300'lere ait Danişmendname adlı eserde badincan olarak geçer. 1600 sonlarında patlıcan kelimesi kullanılır.
Soğan: Öz Türkçedir. Kırgız Türkçesi sogon kelimesinden gelir. Piyaz kelimesi de aynı anlamda kullanılır.

*Kaynaklar: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/2022648 ve Türkçe Etimoloji Sözlüğü