İnternetle birlikte hayatımıza dijital dünya girdi. Artık insanlar dünyanın herhangi bir noktasında var olan bir olayı internet sayesinde çok hızlı bir şekilde öğrenebiliyordu ve tüm o haberleri istedikleri zamanda istedikleri yerden ulaşabiliyorlardı. Dünya artık internet sayesinde küçülmüştü. Ancak internetle birlikte hayatımıza giren sosyal medyada yeni bir medya akımı başlatmıştı. Artık sadece televizyonlardan izleyebildiğimiz haber programları yerine küresel anlamda bir medya şirketi gibi çalışan ama aslında öyle olmayan ve dünyanın dört bir yanındaki insanların sosyal medya paylaştığı olaylarla bir haber avuzu oluşturan kocaman bir sosyal medya haber avuzu oluşmuştu.

Bunu ilk başta duyduğumuzda artık insanların çeşitli konularda bilgileri edinebilecekleri, çeşitli konularda kendilerini geliştirip tek bir alana bağlı kalmadan tüm dünyayı tanıyabilecekleri ve her insanın bir dünya vatandaşı olarak bir dünyaya bakabileceklerini düşünebiliriz. Ama gelişmeler hiç de öyle olmadı. Bunun en büyük sebebi ise insanların sosyal medyada istedikleri insanı veya haberi takip edip, istemedikleri haber kanallarını veya insanları takip etmeme özgürlüğünün olmasıydı. Zaman içinde sosyal medyadaki insanlar kendi fikir ve düşüncelerine daha yakın olan insanları takip etmeyi seçtiler. Ve bu aslında büyük bir duvar oluşturdu. İnsanlar sosyal medyada kendi kendilerini küçük bir dünyaya hapsettiler.

Eski medya sisteminde en azından çeşitli alanlardan haber verebilen tek bir yayın akışı vardı. Ancak bu sefer sosyal medya sayesinde insanlar kendilerine gelecek yayın akışını da kendi kontrollerini alıp sadece takip ettikleri insanlardan, sadece kendi düşüncelerinde olan insanlardan haber alabilmeye başladılar. Bu da insanların kendi görüşlerinde giderek daha da radikalleşmesine ve başka görüşleri duvar örmelerine sebep oldu. Aslında küreselleşme veya dünya vatandaşı olacağını düşündüğümüz insanlar, günün sonunda sadece kendi görüşlerinin vatandaşı oldular.