Ünlü bir sanatçının eserine baktığımızda ya da bir sporcunun rekorlarına hayran kaldığımızda, genellikle onların da bir zamanlar çocuk olduklarını unuturuz. Bu yeteneklerini bir anda kazandıkları hissine kapılırız, onları sanki yetenekle dolduran bir mucizeyle kutsanmışlar gibi görürüz.

Ama aslında bir zamanlar:

• Bir virtüöz, bir piyano tuşuna ilk kez bastı.
• Meşhur bir ressam çocuksu eliyle boya fırçasını bir gün eline ilk kez aldı.
• Olimpik madalyaları olan bir sporcu yürümeyi bilmiyordu.
• Ve ünlü bir romancı okumayı öğrendi.

Japoncada bir atasözü vardır: 千里の道も一歩から, senri no michi mo ippo kara. Anlamı şudur: En uzun yolculuklar bile tek bir adımla başlar.

Bu söz bize hayatın hangi aşamasında olduğumuzun önemi olmadığını, her şeyin tek bir adımla başladığını ve bizi endişelendirmemesi gereken bir geleceğe giden yolun yarısında olduğumuzu hatırlatır.

Eğer yeni bir hobi edinmeyi, yeni bir ilişkiye başlamayı veya mesleğini değiştirmeyi düşünüyorsan ve geçmen gereken yol ayrımı seni geri tutuyor ise yapılacak en iyi şey ilk adımı atmaya odaklanmaktır. Birinci derse kaydını yaptır, o mesajı ya da özgeçmişini yolla, ilk adımını at ve yürümeye başla.

Bu ilk adımı atmak en zorudur, ancak atıldıktan sonra sana özgüven verecektir. Birdenbire ikinci adımı, sonra üçüncü adımı atabileceğini hissedersin. Ta ki yürümek artık içgüdüsel bir hale gelene dek adımlamaya devam edersin.

Bir de eğer herhangi bir an cesaretin kırılırsa, ‘ganbatte’ sözcüğünü hatırla. Yürümeye devam etmen için seni teşvik edecektir.

*Ganbatte: Cesaretini topla ve şu andan itibaren her şey için gayret göster.

 

Kaynak: Nobuo Suzuki, Ganbatte Yapabileceğinin En İyisini Yap, s. 37-38