Damat yerde serili secca­dede iki rekât namaz kılar, namaz bitince gelini köşesine oturtmak için kolundan tu­tar. İşte, bugün de var olan 'ayağa basma' âdeti, eski za­man düğünlerinde, tam da bu sırada uygulanır; Kim atik davranıp diğerinin ayağına basarsa, evlilikte onun sözü­nün üstün olacağı varsayılır.

Gelini köşeye oturtan da­mat, duvağı açar... İşte meş­hur 'yüz görümlüğü' de tam bu sırada damat tarafından geline verilir. Yüz görümlüğü, kıymetli bir mücevherdir... Bu arada yenge hanım dışarı çı­kar, şeker ve kahve getirir. Sonra da damatla gelin yalnız bırakılır...

Gelin, Cuma günü 'paça­lık' denilen giysisini giyer, ba­şına tel duvak koymaz, yalnız elmaslarını ve yüz görümlüğü­nü takar. Davetli hanımlar, hısım akraba gelir. Bu düğün yemeğinde; terbiye­li ve etli düğün çor­bası, lengerlerle kı­zarmış düğün eti, pilav ve bir de zerde verilir. Buna kaymak ve paça tiridi de ilave edilir. Bu yüzden de bu güne 'Paça Günü' denmesi âdet olmuştur.

Böylece, Pazartesi başlayıp her safhası parlak törenlerle kutlanan düğün, Cuma günü gerdekle noktalanır. Ama oğ­lan ve kız tarafının akrabala­rıyla birlikte katıldıkları ye­mek davetleri birkaç gün daha sürer. hazırlayan merakediyorum grubu notu: bu müzeyi daha önce de duymuştuk ama böyle önemli eserler sergilendiğini bu yazıyla öğrendik. En kısa zamanda ziyaret edip grupla paylaşırız veya gezenler izlenimlerini paylaşırsa iyi olur.