Ben çocukken öğrenci değişim programı vardı çocuklar için olanı. 23 Nisan’da yabancı ülkelerden çocuklar gelirdi, bazı öğrencilerin evinde kalırdı. Okullar yurt dışındaki diğer okullarla iletişim kuruyorlar, o okulun öğrencilerini ülkemizde ağırlıyoruz.

Siz de ailenizle birlikte kendi okulunuza başvuru yapıyorsunuz. Sonra 23 Nisan’dan yanlış hatırlamıyorsam 1 hafta önce geliyorlar misafir öğrenciler. Onları alıp evimize götürüyoruz, ailemizden biri oluyorlar. Türk kültürünü gösteriyoruz, Türk yemeklerinden yediriyoruz. Arkadaşlık ediyoruz, sonrasında iletişime devam edebilmek için iletişim bilgilerimizi alıyoruz.

Beraber geçirdiğimiz bir haftadan sonra 23 Nisan gösterilerimizi birlikte sergiliyoruz. Onlar kendi ülkelerinin gösterilerini yapıyor, biz kendi ülkemizin gösterisini. Coşkulu bir 23 Nisan kutlamasını hep birlikte gerçekleştiriyoruz. Farklı kültürlerden farklı çocuklar bir araya gelip, Atatürk’ün bize verdiği bugünü tüm dünyanın çocuklarının bayramı yapıyoruz.

Daha çocukken yabancılarla iletişim kurmayı, dil bilmeyi teşvik eden bu uygulamayı ben çok severdim. Büyüdüm, bugün hala çok mantıklı buluyorum. Çocukken de çok hevesliydim ama ben hiç o yabancı çocuk arkadaşlara ev misafirliği yapamadım. Ailem izin vermedi hiç :(

Siz hiç o yabancı misafirlere ev sahipliği yaptınız mı? Yorumlarda benimle paylaşın. Ama bu yabancı misafirlere ev sahipliği yapmış birinin anılarını okumak isterseniz sizi şuraya davet ediyoruz.

Tüm dünya çocuklarının, hiç büyümeyenlerin, hala çocuk hissedenlerin, büyüseler de kendini Atatürk’ün çocuğu olarak gören herkesin 23 NİSAN ULUSAL EGEMENLİK VE ÇOCUK BAYRAMI KUTLU OLSUN!