Kalabalık kitlelerin oluşturduğu sistemlerde genellikle her bireye bakmak ve özel olarak ilgilenmek mümkün olmaz. Böyle durumlarda insanlar belli bir genellemeye tabi tutularak sınıflandırılır. Bu genelleme ise pek fazla detay içermez ve bireyin yeteneklerine göre yetersiz kalabilir.

Ama yine de yapılır. Örneğin eğitim sisteminde herkese aynı bilgiler aynı zamanda öğretilir. Her insan farkı zekaya ve yeteneklere sahiptir ama sistem buna bakmaz. Sistem herkese ortalama bir eğitim verir ve gerisini bireye bırakır.

Eğer her bireye kapasitesine ve yeteneklerine uygun eğitim verilse o zaman son derece başarılı insanlar ortaya çıkarılabilirdi. Ancak bu mümkün olmuyor. Birey kendisini kendisi anlayıp hayatta kendisini yine kendisi inşa etmek zorunda. Kendisine uygun yolu kendisi çizmek zorunda.