Sakarya çarpışmaları sırasında Alagöz köyündeki Başkumandanlık karargâhındayız. Kurmay subay cepheden alınan bilgileri Başkumandan Mustafa Kemal Paşa’ya okuyordu. Bunlar arasında cephe kumandanlarından biri, Seyit Gazi veya Döker’in bilmem ne kadar doğu veya kuzeyinde bir düşman tümeni görüldüğünden bahsediyordu. Paşa kaşlarını çatarak:

-“Hayır, orada düşman tümeni orada olamaz.” Daha önce verilmiş raporları getirdi. Bir göz gezdirdi. Hakikaten dediği gibi, düşmanın, tamamen tümeninin sol kanadına geçmiş olduğu anlaşıldı. Fena halde öfkelendi ve kurmay subayına:

-“Batı cephesi kumandanı bu raporu gördü mü?“ dedikten sonra cevap beklemeden:

-“Başkumandana yanlış rapor vermenin sonuçlarını takdir etmiyor musun arkadaş!“ dedi.

Vaziyet şu idi; Kocaeli gurubu cephesinde çarpışma devam ederken, düşmanın üstüne yükleneceği sanısıyla kuvvet istiyor. Paşa ise düşmanın tamamıyla aksi istikametten, yani bizim kol kanadımızdan saldıracağını anladığı için bilakis ondan aldığı bir tümeni bu cephenin kritik durumuna rağmen bu tarafa, sol kanadımıza sevk ediyordu...

Paşa’nın rapordaki yanlışlığı keşfetmek suretiyle ne kadar büyük bir hatayı ve kötü sonuçlarını önlediği, çok geçmeden açıkça anlaşıldı. Çünkü düşman gerçekten onun tahmini ile takviye edilen noktaya saldırdı. Ve karşısında öbür taraftan alınıp getirilmiş kuvvetimizi buldu, böylece biz de düşmanın bu kesin taarruzunu zamanında önlemiş olduk.

 

Kaynak: Niyazi Ahmet Banoğlu,  Yayınlanmamış Belgelerle Atatürk’ün,  Siyasi ve Özel Hayatı-İlkeleri,  2. Baskı, İstanbul, 1981,.s. 190–191