Süper kahramanları çoğumuz severiz. Süpermen, Batman, Örümcek Adam… Sempati duyduğumuz bir tanesi daha fazla oluyor içlerinden tabii. Çocukken biraz daha Süpermen’i seviyor herkes. Büyüdükçe sempati duyduğumuz süper kahraman değişebiliyor.
Çocukken daha özenilesi bir durum tabii süper kahramanlar. Çünkü bizim yapamayacağımız şeyler yapabilme yeteneğine sahipler. Örümcek Adam mesela, ağ atarak sağa sola tutunuyor. Ona özenip balkondan atlayan bir çocuk haberi hatırlıyorum. Çocukken süper kahraman olmak istemeyen yoktur herhalde. Gerçi bizim nesli kastediyorum. Şimdiki nesil Z kuşağı zehir gibi. Yeni süper kahraman üretirler, ağzımız açık kalırız. Biz öyle değildik, olana hayran kalırdık.
Ben çocukken süper kahraman olmak istemedim hiç ama süper güçlere sahip olmak isterdim. Akıl okumak, görünmez olmak, uçmak gibi mesela. Şimdi büyüyünce yeniden düşünüyorum da görünmez olmayı hala istiyorum. Ama akıl okumayı artık istemem mesela. Çünkü bilmek istemem. Bilmenin mutlu etmeyeceğini öğrenecek yaşa geldim artık. Ama uçmak fikrine hala yakınım. Işınlanamıyorsak e uçalım bari, yollarda geçti ömrümüzün yarısı…
Siz çocukken hangi süper kahraman olmak isterdiniz ve hangi güce sahip olmak isterdiniz? Şimdi fikirleriniz değişti mi?
Nielawore
Yorumlar
hepsi
Ben hiç süper kahraman olmak istemedim
Aaa ilginç!
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız