Bu durum bazen bana son derece bunaltıcı bir his verebiliyor. Evet hepimiz hayatımız boyunca aynı şeyleri yapıyoruzdur. Örneğin yemek yiyip su içmek ya da konuşmak gibi. Bunda bir sorun yok. Sorunu örneklendirmem gerekirse her gün aynı saatte, aynı yemeği aynı porsiyonda yemek zorunda olduğunuzu hayal edin.
Böyle bir durumda eminim o yemeği bir süre sonra yemekten her insan bulmaya başlar. Ama çare yoksa yemek zorunda kalırsınız. Aynı şey okuduğumuz okul ya da yaptığımız iş için de geçerli. Yaptığımız işte ya da okuduğumuz okulda hep aynı şeyi yapmak bana genellikle son derece bunaltıcı gelmiştir.
Bir de bunun bir zorunluluk olduğu hissi bazen benim için durumu daha da çekilmez hale getiriyor. Ama çekilmez de olsa bu duruma pek çoğumuz dayanmak zorundayız. Bu monotonluğa dayanmak zorundayız. Eğer sistemden çıkmanın bir yolu varsa o yola çıkan herkese başarılar.
Yorumlar
Küçük basit yöntemlerle monotonluğu bozabiliriz bence. Bir öğrencinin yeni kalem alması, çalışanın masasına yeni bir fotoğraf koyması, yemeklere yeni bir tat mesela bir baharat katmak, odada bir koltuğun yerini değiştirmek gibi.
Bir film izlemek veya kitap okumak bu monotonluktan kaçış olabiliyor bazen
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız