Bir insan hayatı boyunca çalışsa da, en ufak yaştan itibaren hayata karşı hazırlansa da, sonunda geldiği noktada ne yazık ki her defa için bir eksiklik kalır ve o eksik yüzünden hayatta çok önemli zorluklar yaşar. Her zaman için bir eksiklik çıkması ve bir sorun yaşanması aslında hayatta kaçınılmaz olan durumlardan bir tanesidir. Bunun sebebi ise ne yazık ki insanın kapasitesinin hayatın kendisini algılamada o kadar da yeterli olamamasıdır. 

 

İnsanın yaratılışı sınırlıdır ve hayatı öyle kolay kolay algılayamaz. Belli bir yaşa geldiğinde ancak, yaşadıklarından sonra, gördüklerinden sonra hayatı anlamaya başlar. Bazı insanlarsa, hatta pek çok insan hayatı hiç anlayamaz. Görse bile, yaşasa bile gerçeklerle ve hayatın kendisiyle yüzleşemez ve hayatı anlayamaz. Ve eksiklikleri hayatının sonuna kadar onunla birlikte gelmeye devam eder. Eksiklikler hiç bitmez, her zaman için var olmaya devam eder. Bu duruma bir sürü örnek verilebilir.

Örneğin, bir çocuğu ailesi tarafından sürekli olarak ders çalıştırılmış olsun. Küçük yaşlardan itibaren okul notları sürekli olarak derece ile gelmiş olsun. Üniversiteye gittiğinde de iyi bir üniversitenin tıp bölümünü kazanmış olsun. Aldığı iyi puan sayesinde iyi bir tıp bölümünü kazanmış ve tıp bölümünü de derece ile bitirmiş olsun. Bu insanın gelecekte iş bulma ve hayat kurma konusunda hiçbir problemi olmayacaktır. Buradan bir darbe yemeyecektir. 

 

Ama bu insan ailesinin onu sürekli ders çalıştırması yüzünden muhtemelen hatta çok yüksek ihtimalle sosyal ilişkilerde eksik kalmıştır ve eksik kaldığı sosyal ilişkiler yüzünden geleceğinde tanışacağı insanlardan bu açıdan darbe yiyecektir. Evet bir mesleği olacaktır hem de iyi bir meslek ama onu dolandıran, onu kazıklayan, onun arkasından iş çeviren bir sürü insan olacaktır ve o bunların hiçbirisini yaşadığı süre içerisinde fark edemeyecektir. Hayata atıldığında ve ailesinden uzaklaştığında bu eksikliği onu sık sık vuracaktır ve bununla mücadele etmek zorunda kalacaktır. Bu iyi hayat kurmuş insanın eksikliği işte iletişim olacaktır.

Ya da tam tersi bir örnek düşünün. İletişimi insanlarla iyi olmuş ve işin daha da güzel yanı, iletişim becerisi sayesinde ticarete de atılarak iyi işler başarmış bir insan düşünün. Yani böyle bir insan örneği olsun ki hem maddi durumu yerinde hem de iletişim ile ilgili, yani deminki örnekten farklı olarak bir iş sorunu yok ama iletişim sorunu da yok. Ve bu insanın da hayattaki sorunu belki de her şeyi yeteneğiyle başarmış olması olabilir. Yani bu insan aslında yeteneksiz olduğu bir durumla hayatı boyunca hiç karşılaşmamıştır. Çok zorlanmamıştır ve zorluklarla nasıl baş edeceğini öğrenememiştir. Çok dert çalışan birisi iradesi olduğu için ders çalışabilmiştir. Yani iradesi gelişmiştir. Ders başında oturup oturur, istemediği şeyleri yapa yapa. Ama bu insanda da her şeyi yeteneğiyle başardığı için irade eksikliği belki görülebilir.

 

Yani şunu demek istiyorum. Her zaman için hayat size bir açık nokta bırakacaktır ve o açık noktadan sizi vuracaktır. Bundan kaçış yok. Bu irade eksikliği olan insan ise dün gelip istemediği bir durumla karşılaştığında o durumu yapmaktan kaçınabilir. Ama rasyonel olan aslında o istemediği işi yapması gerektiğidir. Yapmadığı için batabilir. Ve hayat onu iradesizliğinden vurmuş olur. Hayat insanı her zaman bir noktadan vuracaktır. Önemli olan şey hayatı mümkün olduğunca anlamaya çalışmak ve vurulmamaya çalışmaktır. Daha da önemli olan ise düştüğü zaman insanın ayağa hemen kalkıp mücadeleye devam edip eksikliklerini kapatmasıdır. Vurulmamaya çalışırsanız hayatı anladıktan sonra belki güzel bir hayat yaşayabilirsiniz. Çünkü insanları ne parasızlık ne yokluk ne de yaşadığı üzüntüler vulur. Bunların hepsi giderilebilir. Ama hayatın kendisini bilmemek ve öğrenmek de istememek işte bu sizin giderilemeyecek bir probleminize dönüşebilir. Sürekli olarak aynı yerden vurulabilirsiniz. Önemli olan şeylerden birisi de bu yüzden hayatı anlamak ve onunla yüzleşmektir.