Büyük Perhiz'den önceki Baklahorani günü gelince, İs­tanbul'un her köşesinden ge­len Rumlar, şarkılar, türküler söyleyerek Tatavla'da topla­nır. Genç kız grupları şarkılar söylerken, Tatavla'nın deli­kanlıları, o zamanların çok se­vilen müzik aleti laterna eşli­ğinde, 'sirto' ve 'kasapiko' gi­bi, İstanbul Rumlarına has dans ve oyunlar sergiler. La­ternalardan, o zamanların moda şarkılarının neşeli na­meleri işitilir:

'Karoçeri Trava, na pame sta Tatavla / Posa Talira yire­vis, ya na pas ke na mas feris!'

 

Çek arabacı Tatavla'ya gide­lim / Bizi oraya götürüp getir­mek için kaç beşlik istersin!

Sermet Muhtar da, 'Apu­kurya' zamanının laternacıla­rına ve diğer çalgıcılarına de­ğinir yazısında... Tatavla'ya toplanan kalabalığın, Beyoğ­lu'nda ortalığı nasıl toza du­mana kattığını, bakın nasıl anlatır:

 

"Sökün eden bir kafilenin en önünde güldür güldür late­rina; arkasında sipsivri bir kü­lah giymiş, yüzünü una, ya­naklarını galibederdaya, kaş­larını, bıyıklarını karaya bula­mış; ceketini ters giymiş, cep­lerinin içi dışarıda bir palya­ço, türlü şaklabanlıklarda... Peşinde erkekli, kadınlı, soy­tarı kılıklılar..."

"Saymakla tükenmeyen bu kafileler caddeleri, sokak­ları dört dönsünler, kar yağa dursun, çivi kesiversin, kimin umurunda. Hepsi kafayı çek­miş, vapur gibi olmuş... Bu so­ğukta içki tutar mı, uçtu gitti. Bereket ki boyuna maya taze­lenmede..."