Yenge hanım dışarı­dadır; bir-iki da­kika oda kapısı kapalı kalır. Eğer dakikalar uza­yacak olursa, dışarıdan kapı vurulmağa başlanır; da­mat dışarı çıkmaya zorlanır. Şaşkınlık ve heyecan içindeki damat, kadınların yarattığı izdiham karşısında, yolun ka­panmasına mani olmak için, sonunda uzaklara çil paralar serperek savuşmayı akıl eder! İşte böylece, bu 'Koltuk Merasimi' gelinle güveyin bir­birlerini ilk kez görmelerine vesile olur...

Düğün günü sabahı, misa­firlerin, konu komşunun, ak­şama dek sürecek ziyaretleri başlar; gelinin giyimini kuşamını, elmasını, sor­gucunu, telini, duvağını ve  gelin  odasının  du­varlarını süsleyen çeyiz askılarını inceden ince­ye tetkik ederler

Akşam olunca mahal­le imamı, mahalleli, kı­zın ve damadın akraba ve ahbapları güvey ye­meğine davet edilirler. Büyük konaklarda, er­kekler selamlık daire­sinde ağırlanırlar. Ak­şam ezanında yemekler yenir; kahveler, çubuklar, şerbetler içilir; yatsı ezanına kadar hoş sohbetlerle vakit geçirilir. Yatsı ezam okunun­ca, namaz kılınır.

Namazdan sonra harem dairesine giden kapının önün­de toplanılır; damat kapı ara­lığından içeriye doğru kibarca itilir; kimi çevrelerdeki gele­neklere göre, sırtı yumrukla­narak da içeri itilir. İmam, du­asını eder. Kapının önünde bekleyen hizmetkâr kadınlar, damadın önüne düşüp onu gelin odasına götürürler. Damat odaya girince, gelin onu ayakta kar­şılar; yenge hanım gelinle gü­veyi el ele verir, 'Rabbim dir­lik, düzenlik versin; bir yastık­ta kocayın' der.