Herkes saygı nedir bilir ve kendisine saygı gösterilmesini ister. Değil mi? Peki ya karşıya göstermemiz gereken saygı konusunda da bu kadar duyarlı mıyız sizce? Bence değiliz.

Herkes kendisine saygı gösterilmesini istiyor. Ama saygı göstermekten genellikle yoksun davranıyor. Saygı ya çok abartı bir noktaya koyulduğundan gösterilmiyor ya da hiç saygı duyulmadığından.

Saygıyı çok abartı noktaya koymak derken neyi kastediyorum? Mesela insanlar birisinin sırasını gasp etmeyi saygısızlık olarak görmüyor. İnsanlar saygı deyince el pençe divan durulmalık durumlar olarak gözlerinde büyütebiliyor.

Saygı hayatımızın her yerinde var oysaki. Ama daha çok saygısızlık hayatımın her yerinde diyebiliriz. Böyle söylemek daha doğru bir tabir olacak. Konuşurken söz kesmemek, konuşurken gözünün içine bakmak, sırasına gasp etmemek, lütfen demek gibi gibi şeyler saygıdır. Ama bunları resmen unuttuk diyebiliriz.

Mesela insanların telefon ekranlarına bakmamak, yalnız kalmak istiyorsa rahatsız etmemek, izin vermediği şeyleri zorla yapmaya zorlamak, tehdit etmemek, fotoğraflarını izinsiz kullanmamak. Tüm bunlar saygıdır. Bunlara yapılan saygısızlık aynı zamanda zorbalık olarak da tanımlanabilir. Her saygısızlık değil tabii.

Neden saygı böyle bir noktaya geldi? Nerede kaybettik saygı duymayı. İnsanların isteklerine, tercihlerine, yönelimlerine, yaptıklarına, görüşlerine, düşüncelerine saygı duymalıyız. Bunları tekrar hatırlayabilsek keşke.

Cinsel yönelimler, başka görüşlere inananlar, bizden farklı şeyleri yapmayı tercih edenler, başka partiyi tutanlar, başka dine inananlar… Bizden farklı olduğu için saygısızlığı hak etmiyorlar. Farklılıklar bizi biz yapar. Farklılıklar olmazsa olduğumuz şeyin farkına varamayız.

LÜTFEN SAYGI DUYMAYI HATIRLAYIN!