Nielawore
Bazen nedendir bilmem bir çekingenlik gelir. Belki getirilerinden, belki götürülerinden korkarız ve söylemek istediklerimizi söylemeyiz. Belki de söyleyemeyiz.
Oysa seviyorum demek kolaydır. Zor olan söylememektir, içinde tutmaktır. Biz de her nedense hep zor olanı seçeriz. İçimizde tutunca büyüyeceğini hesaba katmadan, susar söylemeyiz. Oysa en fazla ne olabilir ki?
Kalbiniz mi kırılır? Karşılık mı bulamazsınız? Arkadaşlığınızı mı kaybedersiniz? Ya da karşınızdakini komple mi kaybedersiniz?
KAYBEDİN.
Söylemezseniz, kendinizi kaybedeceksiniz. Söyleyin!
Her olayı ve her duyguyu kucaklamayı bilin. Olmuyorsa olmuyordur. İlk olmayan şey bu değil ya. Canınızın yanmasından korkmayın, bırakın kalbiniz kırılsın. Kendinizi kucaklayın, kendinizi sevin.
Söylemedikleriniz sizi daha çok kırar zamanla. Söyleyin gitsin. Gerekirse söyleyin: gitsin.
Hem niye en kötüsü olsun ki? Belki aşk olur. Belki atmanız gereken son bir adımdır. Bu son adım yeni bir hayatın başlangıcıdır belki.
Olamaz mı? Olabilir.
Bakın ben bu resmi çok seviyorum. Sevince de tam olarak böyle oluyorum. Yani duygularımdan korkmuyorum. Duygularımı yaşamaktan, yansıtmaktan, söylemekten korkmuyorum. Kızıyorum, söylüyorum ama buna rağmen sevdiğimi belli etmekten de kendimi alıkoymuyorum. Duygularınızı söylemekten, belli etmekten korkmayın.
Bırakın karşınızdakiler düşünsün cesaretinizi.
ŞİMDİ ONLAR DÜŞÜNSÜN!
Yorumlar
Çok doğru
Tabi ki, çok ama çok haklısın sadece eklemek isterim ki gerçek sevginin ne olduğunu bilmeli insan. Birine seni seviyorum demeden önce onu gerçekten sevdiğine emin olmalı. Öyle değil mi?
Çok haklısın! @bubble30
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız