Bir sivrisinek Hz.  Süleyman’ın huzuruna çıkarak hakkını istedi. 'Sen insanoğulları, hayvanlar ve şeytanlar arasında adilsin. Lütfen bizim de hakkımızı ara, çok perişanız.  Bizler  zaten zayıflığın misaliyiz. İncecik kanatlarımızla aciziz. Sense ulu, kuvvetli bir padişahsın. İmdat, bizi bu gamdan kurtar.
Hz. Süleyman 'Kimden şikayet ediyorsun? Söyle. Kim sizlere zulmetti. Bundan benim haberim nasıl olamaz. Zamanımda şeytanlar bile zincire vurulup bağlanmışken kim buna cesaret edebilir.'
Sivrisinek dedi ki;  ' Benim feryadım rüzgârın elinden. Bize zulmeden o. Onun yüzünden savrulup duruyoruz.'
Hz. Süleyman düşman rüzgarın huzuruna getirilmesini emretti. 'Adalette her iki tarafı da dinlemeden hükmetmemem emredildi. Sadece sivrisineği dinleyerek karara varamam' dedi.
Sivrisinek ; 'Sözün doğru ama düşmanım rüzgâr, o da senin emrinde!' 
Hz. Süleyman rüzgara seslendi. 'Ey seher yeli, sivrisinek, zulmünden feryat ediyor,  gel de sivrisineğe  cevap ver' dedi.
Rüzgâr, emri duyar duymaz  hemen esip geldi ama sivrisinek kaçıp uzaklaşmak için harekete geçti.
Hz. Süleyman ' Dur da ikinizi de dinleyip hüküm vereyim” diye bağırdı sivrisineğin peşinden.
Sivrisinek ; 'Padişahım, ölümüm, onun varlığından zaten. O gelince ben nasıl durabilirim ki.'

Güneş çıkınca gölgeler yok olur. Allahı arayanlar Onu bulunca varlıklarından ayrılırlar.