Büyük şehirlerin birinde,  çok zaman önce, fakir gariban bir adam dilencilikten bir hayli zengin olmuş. Onca sefilliklten bunca zenginliğe erişince herkes şaşırmış. Şehrin merkezine heykelini bile yapmışlar. Ünü her yere yayılmış. Bu ünden de çok memnunmuş.

Yine bir garip, bir fakir olan falanca zat, bizim zengin(!) gibi çok para kazanmak istemiş. Onu takibe başlamış. Amacı ondan dilencilikten zengin olmanın püf noktasını öğrenmekmiş. 
Bizim zengin(!) bir gün yıkanmak için hamama girmiş.  Fakir de peşinden. Uygun bir zamanı yakalayınca sormuş;
-Efendim. Ününüz her diyara yayıldı. Bu işin sırrını lütfeder misiniz, bu fakir de  zengin olsun.
 

Önce olmaz dese de ısrara dayanamayıp anlatmış bizim zengin(!). Bu işin 3 kuralı vardır, diye başlamış söze ve sıralamış:
1-Nerede olursa olsun dilen.
2-Kimden olursa olsun dilen.
3-Ne olursa olsun dilen.
 

Hızla zengin olmak isteyen fakir ani bir hareketle avuç açıp :
-Ustam Allah rızası için bir şey diye öne doğru bir hamle yapmış. Bizim zengin(!) şaşkın:
-Ne yapıyorsun bre fakir. Burası hamam.
-Ama siz nerede olursa olsun dilen dediniz.
-Kim demiş zengin olduğumu. Aslında şu anda burada ben de senin gibi fakirin biriyim.
-Ama siz demediniz mi kimden olursa olsun dilen diye.
-İyi ama bu hamamda yanımda şu tarağımla şu tasımdan başka birşeyim yok ki!
-Ama biraz önce dediniz ya, ne olursa olsun dilen diye. Tasla tarak ta olur, diyerek tası tarağı topladığı gibi gözden kaybolmuş. 
O günden sonra bizim zengin(!); 'Tası tarağı toplattık. Artık bizden bir adam olmaz' demeye başlamış.

Anlamı: Bir yerden ayrılırken bütün eşyalarını toplamak anlamında kullanılır. Bu ayrılış genellikle aniden ve kaçarcasınadır.